توکن ICO چیست؟

ICO چیست؟

ICO چیست؟ و آشنایی با عرضه اولیه سکه

ICO چیست؟ در دنیای دیجیتال امروز با رشد سریع ارز دیجیتال و دنیای کریپتوکارنسی نیاز به شناخت و آموزش بیشتر حس شد، برآن شدیم تا در این مقاله درمورد ICO یا همان عرضه ی اولیه سکه توضیحاتی برای مخاطبان توکن باز و کاربران دنیای دیجیتال ارائه بدهیم. پس تا انتهای مقاله ی ICO ما رو همراهی کنید.

مفاهیم کلی :

عرضه ی اولیه ی سکه چیست ؟

Initial Coin Offering یا به اختصار ICO به یک روش سرمایه گذاری جمعی محسوب می شود که بر پایه رمزارز به وجود آمده ‌است. عرضه اولیه سکه را، شرکت های که در راستای جذب سرمایه یا یک خدمات جدید یا اپلیکیشن می باشند. عرضه ی اولیه سکه را ارائه می کنند.

ICO initial coin offering

عرضه ی اولیه چگونه کار می توکن ICO چیست؟ کند؟

وقتی یک موسسه یا نهاد نوبنیاد رو به پیشرفت در حوزه ی رمز ارزها در راستای جذب سرمایه اقدام به برگزاری و ارائه ی عرضه اولیه می کند. در ابتدای امر اقدام به منتشر کردن مقاله ای با عنوان White Paper می کند. که در این مقاله شرحی از این عرضه اولیه محسوب می شود مانند: هدف پروژه، سرمایه مورد نیاز در پروژه، علت پروژه، مدت زمان اجرای پروژه و…… عنوان می دارد.

در پروسه ی ارائه ی عرضه ی اولیه سکه، مشتاقان و حامیان پروژه ی مطروحه می توانند با ارزهای دیجیتال رایج مانند: بیت کوین، اتریوم و …. توکن مورد نظر را خریداری کنند.

ICO چیست؟

تشخیص ICO معتبر چگونه ممکن است؟

همانطور که می دانیم قوانین تدوین شده و منظمی برای ICO ها وزن نشده است، به همین دلیل سرمایه گذاری بر روی این توکن ها مقوله ای بسیار پر خطر تلقی می شود. میان ازدیاد ICO ها تشخیص معتبر یا نامعتبر بودن ها کاری بسیار دشوار و مشکل است و فقط افراد بسیار ماهر و چیره درست در حوزه ی رمز ارزها متوجه می شوند.

پس اگر تازه به این حوزه پا نهادید پیشنهاد می کنم که از این کار پر خطر دوری کنید. اما شاید بتوان با مطالعه ی دقیق White paper ICO، تحقیق و تفحص در این حوزه، استفاده از تجارب افراد ماهر در این حوزه، و… به ارزیابی مناسبی دست پیدا کنید.

ICO چیست؟

تفاوت عرضه ی اولیه سکه با عرضه ی اولیه سهام در چیست؟

تفاوت ها و فرق های بسیاری میان توکن (ICO) و اوراق سهام (IPO) می توان یافت. عرضه اولیه سکه (ICO) در قیاس با عرضه اولیه سهام یا IPO هدف های متفاوتی دارند.

توکن، دارای هیچ ارز درونی یا پشتوانه قانونی نیست در مقابل می توان اذعان داشت که اوراق سهام به دلیل عبور از ذره بین های سازمان های نظارتی از ضمانت حقوقی قانونی برخوردارند.

تاریخچه ICO

اگر بخواهیم تاریخچه ی عرضه ی اولیه سکه را عنوان کنیم می گوییم که با تاریخچه ی رمز ارزها یکسانند. اما اگر به خواهیم به سال پدیدآمدن این روش سرمایه گذاری را در نظر بگیریم بدون شک می توان سال 2017 را گفت که با ارائه ها و برگزاری های مختلف عرضه های اولیه سکه در آن سال مبلغی بالغ بر 5.6 میلیارد دلار سرمایه از سرمایه گذاران جذب شد و در سال بعد یعنی 2018 فقط در 2 ماه ابتدایی سال حداقل 50 عرضه ی اولیه سکه ی موفق ارائه شد و در اثنای این رویداد ها بیش از 1 میلیارد دلار سرمایه جمع آوری شد.

ICO چیست؟

سخن پایانی

عرضه ی اولیه سکه، راهی برای جذب و جمع آوری سرمایه سرمایه گذاران و راهی برای سرمایه گذاری است. که در این روش توکن های یک پروژه قبل از عرضه و راه اندازی این پروژه به مزایده و فروش می رسند. و سرمایه داران می توانند با خرید این توکن ها و امکان بالا رفتن این توکن ها در آینده سود نسبتا خوبی رو عاید شوند.

ICO وIDO؛ تفاوت آنها و راهی برای شناسایی عرضه اولیه های کلاهبرداری

معنای ICO و IDO چیست و این دو مفهوم چه تفاوت هایی با یکدیگر دارند؟ چرا معامله گران و سرمایه گذاران در عرضه اولیه های بازار ارزهای دیجیتال شرکت‌ می‌کنند؟ چگونه عرضه اولیه های معتبر در بازار رمز ارزها را تشخیص دهیم؟ بهترین وبسایت ها برای اطلاع از عرضه اولیه های معتبر در بازار ارزهای دیجیتال؟! به صورت کلی عرضه اولیه ها در بازارهای مالی با هدف جذب سرمایه و تامین منابع مالی برای تحقق اهداف اقتصادی شرکت ها و مجموعه‌های مختلف برگزار می‌شوند. تا پایان این مقاله همراه ما باشید تا به صورت کامل با يکی از ریسکی ترین بخش های بازار ارز های دیجیتال آشنا شوید.

↵ مفهوم ICO ، IEO و توکن ICO چیست؟ IDO چیست؟

تمامی شرکت‌ها و مجموعه‌های فعال در دنیا برای تحقق اهداف مالی و تامین سرمایه مورد نیاز برای پروژه های خود نیاز به منابع مالی دارند. در این میان شرکت ها و مجموعه های نوپا برای اینکه بتوانند هزینه های خود را برای شروع کار تامین کنند اقدام به عرضه اولیه سهام (در بازار رمز ارزها، توکن) خود می‌کنند. به عبارتی این مجموعه ها برنامه ها و اهداف کاری خود را به سرمایه گذاران ارائه می دهند. سپس‌ افرادی که تمایل به سپرده‌گذاری در این مجموعه ها دارند سهام یا توکن آنها را خریداری می‌کنند. به این ترتیب سرمایه گذاران مالک بخشی از سهام و یا توکن های یک مجموعه می شوند. در ازای آن شرکت منابع مالی مورد نیاز خود را تامین می‌کند، از سرمایه جذب شده، تامین می‌کند.

در بازار بورس تهران به این فرآیند عرضه اولیه گفته می‌شود. ولی در بازار ارز های دیجیتال این فرآیند به روش‌ های مختلف رخ می دهد. هر کدام از آنها با نام های متفاوتی شناخته می‌شوند.

↵ انواع عرضه اولیه در بازار ارزهای دیجیتال

⇐ ICO (Initial Coin Offering) چیست؟

ICO یا عرضه اولیه سکه، معنایی مشابه با عرضه اولیه در بازار بورس کشور خودمان دارد. در این فرآیند یک شرکت، اهداف و برنامه های خود و علت این که چرا عرضه اولیه را انجام می دهد را در قالب وایت پیپر ارائه می‌دهد یا در شبکه های اجتماعی خود با عموم مردم به اشتراک می‌گذارد. تا افراد علاقه مند به سپرده گذاری را جذب کند. اما ICO ها دچار یک مشکل شدند.

همانطور که می دانید بازار ارز های دیجیتال یکی از پرنوسان ترین و مخاطره آمیز ترین بازارهای مالی جهان است. معامله گران و کاربران آن می توانند در این بازار بدون بدون اینکه لزوماً هویت و مشخصات واقعی خود را اعلام کنند به فعالیت در آن بپردازند. این ویژگی بازار رمز ارزها باعث شد که برخی از افراد سودجو و کلاهبردار، به صورت دروغین خود را در قالب یک مجموعه و تیم حرفه‌ای با اهداف و برنامه های مشخص معرفی کنند. به عنوان مثال با برگزاری یک ICO، دارایی های سرمایه‌گذاران را سرقت کنند. برای حل این مشکل IEO ها به وجود آمدند.

⇐ IEO (Initial Exchange Offering) چیست؟

با پیدایش IEO، مشکل ICO ها نه به صورت کامل ولی تا حد قابل توجهی حل شد. در IEO، یک صرافی یا اکسچنج متمرکز و معتبر، عرضه اولیه سکه ها را به اطلاع کاربران خود می رساند. به عبارتی در این حالت در حقیقت، سرمایه گذاران روی همان ICO ها سرمایه گذاری می‌کنند. ولی این ICO ها توسط صرافی ها به اطلاع سرمایه گذاران می‌رسد. به همین علت اینگونه ICO ها به این خاطر که توسط یک نهاد معاملاتی معرفی می‌شوند، از اعتبار بیشتری برخوردار هستند. به علت مشکلات و سخت‌گیری های صرافی های متمرکز، جدیداً عرضه اولیه سکه ها به صورت IDO برگزار می‌شود.

⇐ IDO (Initial Dex Offering) چیست؟

با خواندن این بخش متوجه خواهید شد که ido چیست. بانک‌ها و نهادهای مالیاتی بزرگ دنیا همواره به علت اینکه به واسطه وجود بازار رمز ارزها نمی‌توانند بر مراودات مالی مردم نظارت داشته باشند و بر اساس میزان دارایی آنها برایشان مالیات در نظر بگیرند، با ارزهای دیجیتال، مشکل داشته‌ اند. ممکن است به علت فشار این مجموعه ها و دولت های قدرتمند دنیا، صرافی های رمز ارزی متمرکز، احراز هویت را برای کاربران خود اجباری کنند. در این میان اکثر کاربران فضای کریپتوکارنسی، ترغیب به فعالیت در صرافی های غیر متمرکز یا DeX (Decentralized Exchange) می شوند. زیرا در این صرافی ها می توانند بدون ثبت کردن مشخصات خود به مبادله رمز ارزها بپردازند.

به همین علت جدیداً عرضه اولیه سکه ها در صرافی های غیرمتمرکز انجام می شود که توکن ICO چیست؟ به آن IDO گفته می‌شود.

↵ علت سرمایه گذاری در عرضه اولیه ها چیست؟

سوال بسیاری از معامله‌گران و سرمایه گذاران بازار های مالی، این است که چرا وجود ریسک زیادی که حتی در رمز ارزهای معتبری مانند بيت کوین و اتریوم وجود دارد، باید روی رمز ارزهای نوپا و نامطمئن سپرده گذاری کرد؟!

پاسخ به این سوال در دو کلمه خلاصه می‌شود. سود نجومی. به عبارتی دیگر به علت اینکه بازار ارزهای دیجیتال، یک بازار وسیع با کاربرانی از سراسر دنیا است، تعداد قابل توجهی از سرمایه‌گذاران در یک ICO شرکت می‌کنند. این باعث می شود به یک باره حجم عظیمی از سرمایه وارد یک ارز دیجیتال شود. براثر این اتفاق، قیمت ارزی که برای اولین بار عرضه می‌شود، در مدت زمان کوتاهی، ممکن است چندین برابر شود. برای مثال توکن شیبا اینو در عرض دو ساعت پس از اینکه در صرافی بایننس معرفی شد، حدود 200% رشد کرد.

البته باید توجه داشت که این رشد های نجومی، پایدار نيست. بعد گذشت زمان نه چندان زيادی دچار افت های شدید می‌شوند.

↵ چگونه عرضه اولیه های معتبر در بازار رمز ارزها را تشخیص دهیم؟

هر روزه چند صد رمز ارز جدید در دنیای ارزهای دیجیتال عرضه می شوند، که قطعاً بسیاری از آنها در قالب پروژه های کلاهبرداری هستند. معامله‌گران فعال در این بازار باید سعی کنند از بین تمامی آن‌ها چند مورد که قابل اعتماد و قوی هستند را انتخاب و در آنها سرمایه‌گذاری کنند. در این بخش چند پارامتر مهم و اساسی که هنگام بررسی ICO ها باید آنها را مورد بررسی قرار دهیم را بیان می‌کنیم.

⇐ نکات مهمی که هنگام شرکت در ICO ها توکن ICO چیست؟ باید به آن توجه کنیم

⇐ هدف پروژه

هنگام خرید یک توکن حتماً وایت پیپر آن را مطالعه کنید و اهداف شکل گیری آن را بررسی کنید. ببینید که آیا این اهداف منطقی و قابل دسترسی هستند و آیا با پتانسیل های موجود در بازار رمز ارز ها همخوانی دارند یا نه.

⇐ کاربرد پروژه

پس از بررسی اهداف پروژه ببینید که آیا وجود یک ارز دیجیتال در آن اصلاً کاربردی دارد یا نه. دقیقا برای رفع چه مسئله ای در پروژه مورد استفاده قرار می گیرد؟ سعی کنید برای تمام این سوالات، پاسخ های منطقی و باورپذیر پیدا کنید.

⇐ تیم پروژه

تیم توسعه دهنده و افرادی که پشت این پروژه هستند را بشناسید. ببینید تخصص کافی برای فعالیت در آن حوزه را دارند یا نه. حتما از مهارت ها و میزان تحصیلات آنها توکن ICO چیست؟ مطلع شوید. سعی کنید عکس آنها را همراه با نام و نام خانوادگی شان چک کنید و در شبکه های اجتماعی مختلف مانند توییتر، اینستاگرام، فیس بوک، لینکدین و …. از حضور و فعالیت آنها با خبر شوید.

⇐ زمان بندی پروژه

تحقیق کنید که اهداف و برنامه های این پروژه برای چند سال آینده است. همچنین این مجموعه قرار است بر اساس چه رودمپی (Roadmap) یا نقشه راهی، برنامه های خود را اجرایی کنند. برای مثال اگر اهداف پروژه ای برای پنج سال آینده تنظیم شده است، ببینید که آیا مسیری که برای اجرایی کردن برنامه های پروژه ارائه شده، منطقی و قابل اجرا هست یا نه. آیا اصلا در پنج سال آینده، دنیا با وجود چنین پروژه‌ای نیاز دارد ؟!

↵ بهترین وبسایت ها برای اطلاع از عرضه اولیه های معتبر در بازار توکن ICO چیست؟ ارزهای دیجیتال

مقایسه عرضه اولیه ها در بورس و بازار ارزهای دیجیتال

IPO مخفف عبارت Initial Public Offering به معنای عرضه اولیه عمومی سهام یک شرکت در بازار سهام واوراق بهادار است. همان طور که اشاره کردیم، به علت اینکه در بازار ارزهای دیجیتال رمز ارزها را به عنوان سکه می‌شناسیم، مفهوم عرضه اولیه رمز ارزها را با عنوان ICO یا عرضه اولیه سکه می‌شناسیم. در این بخش قصد داریم عرضه اولیه ها را در بازار بورس و بازار رمز ارزها با یکدیگر مقایسه کنیم.

یکی از شباهت های عرضه اولیه ها در بورس و کریپتوکارنسی ها، رشد شارپ آنها در کوتاه یا میان مدت پس از عرضه آنهاست. در این مرحله اکثرا معامله‌گران پوزیشن خرید باز می‌کنند و به علت قدرت زیاد خریداران ، ارزش سهام یا رمز ارز مزبور افزایش می‌یابد.

در مقابل یکی از تفاوت های مهم بین عرضه اولیه ها در بازار بورس و ارزهای دیجیتال، ریسک سرمایه‌گذاری در آنها است. در بازار بورس وقتی شما سهام یک شرکت را خریداری می‌کنید به طور رسمی یکی از سهام‌داران آن محسوب می‌شوید. ولی در بازار ارزهای دیجیتال، هیچ تضمینی وجود ندارد که وقتی یک شخص در عرضه اولیه‌ای شرکت می‌کند، قطعا آن پروژه دارای یک تیم و ساختار واقعی و رسمی باشند یا خیر! به عبارتی ممکن است افراد کلاهبردار در قالب پروژه های غیر واقعی در بازار رمز ارزها، یک ICO برگزار کنند و فقط قصد سرقت دارایی سرمایه‌گذاران و افرادی که در آن عرضه اولیه شرکت می‌کنند را داشته باشند. در این صورت سرمایه‌گذاران دچار ضرر های هنگفتی خواهند شد و راهی برای پس گرفتن دارایی های دیجیتال خود را ندارند.

↵ تفاوت IEO و IDO چیست؟

⇐ IEO چیست؟

عرضه اولیه رمز ارز هایی که توسط یک صرافی متمرکز انجام می شوند را IEO می گویند.

⇐ IDO چیست؟

عرضه اولیه رمز ارز هایی که توسط یک صرافی غیر متمرکز انجام می شوند را IDO می گویند.

شاید برایتان هنوز این سوال که تفاوت IEO و IDO چیست، برطرف نشده باشد. تفاوت IEO و IDO در محل عرضه آنهاست. به عبارتی هنگامی که شما قصد شرکت در یک ICO یا عرضه اولیه سکه در دنیای ارز های دیجیتال را داشته باشید، اگر از طریق یک صرافی متمرکز در آن شرکت کنید به معنای IEO. و اگر از طریق یک صرافی غیرمتمرکز در آن شرکت کنید به آن IDO می‌گویند.

معمولا IEO های صرافی های معتبر مانند صرافی بایننس، قابل اطمینان تر هستند. زیرا یک صرافی شناخته شده و خوش نام مانند صرافی بایننس، قطعا تحقیقات دقیقی درباره عرضه اولیه ها انجام می دهد تا از کلاهبرداری و اسکم نبودن آنها اطمینان حاصل کند.

↵ سخن پایانی

ICO ها روشی برای تامین سرمایه مورد نیاز پروژه ها و برنامه های مختلف در بازار ارزهای دیجیتال است. این روش بر اساس مجموعه یا نهادی که آنها را معرفی می کند به دو دسته IEO و IDO تقسیم بندی می‌شود. بسیاری از عرضه اولیه ها در دنیای ارزهای دیجیتال، پروژه‌های کلاهبرداری هستند. معامله‌گران باید به پارامترهای مهمی که در طول مقاله بیان شد، هنگام خریداری عرضه اولیه ها توجه کنند و آنها را مورد بررسی قرار دهند. شناخت این که ICO، IEO و IDO چیست به ما کمک زیادی می‌کند تا از بروز این گونه خطرات بتوانیم جلوگیری کنیم.

آکادمی آینده با بهره‌گیری از علم و دانش مدرسان و معامله‌گران مجرب فعال در بازار رمز ارزها، اقدام به طراحی دوره‌های صفر تا صد آموزش ارزهای دیجیتال در مشهد، شیراز، کرمان و اصفهان (به صورت حضوری) و در سایر شهرها ( به صورت آنلاین و غیر حضوری) کرده است. شما عزیزان می‌توانید برای دریافت مشاوره رایگان و اطلاع از جزئیات و سرفصل های این دوره آموزشی به وبسایت آکادمی آینده مراجعه کنید.

عرضه اولیه سکه یا ICO چیست؟

ما دردوران دیجیتالی زندگی می‌کنیم؛امروزه به علت وجود وسایل دیجیتالی پیشرفته‌ای چون ساعت‌، عکس‌، تلویزیون و بازاریابی دیجیتالی، جهان خودش را برای تقبل ارز‌های دیجیتالی آماده کرده است؛ پس جای تعجبی ندارد که سهام‌های دیجیتال نیز به این مجموعه اضافه شوند. در این مقاله شما را با عرضه اولیه سکه یا ICO ، تفاوت آن با IPO ، توکن عرضه اولیه سکه، قرارداد هوشمند عرضه اولیه سکه، سرمایه گذاری برای خرید توکن‌ها و موارد ایمنی در ICO آشنا خواهیم کرد.

تفاوت ICO و IPO

• شما مالک سهمی از آینده شرکت نخواهید شد.
• این سهام به بلاک چین ارتباط دارد.

چرا استارتاپ‌ها، عرضه اولیه سکه را ترجیح می‌دهند؟

مفهوم عرضه اولیه تقریبا جدید است و عرضه اولیه سهام به ‌نظر ایمن‌تر می‌رسد، اما عرضه اولیه سکه مزیت‌هایی دارد که آن را بی‌رقیب می‌کند، که در زیر به آنها اشاره می‌کنیم:

حفظ کنترل شرکت : شما شرکت خود را با سرمایه‌گذار شریک نمی‌شوید؛ بلکه آینده سرویس را به او می‌فروشید. این تفاوت خیلی بزرگی است. پول را دریافت می‌کنید، اما همچنان کنترل کسب‌وکارتان را خواهید داشت.

جهانی بودن : شاید شما نیز مثل بعضی از شرکت‌ها مدام به‌دنبال سرمایه‌گذار می‌گردید، اما با استفاده از عرضه اولیه سکه می‌توانید از سراسر دنیا برای شرکت خود سرمایه جذب کنید.

وجود نداشتن مقررات : دیگر بوروکراسی‌های اداری نمی‌تواند ماه‌ها زمان شما را تلف کند. موفقیت استارتاپ‌های فناوری‌تان بیشتر به این بستگی دارد که اولین در بازار باشید. در غیر این صورت از بازار عقب خواهید افتاد.

عرضه اولیه سکه یا ICO چگونه است؟

اول از همه، شما به ایده‌ای نیاز دارید که مرتبط با بلاک چین باشد. اجازه بدهید مثالی عجیب‌وغریب بزنم!

استارتاپی ادعا می‌کند که شما با خرید و کاشت درختی که از نظر ژنتیکی دست‌کاری شده، می‌توانید روی برگ‌های درخت، نام خود را مشاهده کنید! قیمت این کار هم یک بیت کوین است. این استارتاپ بازاریابی را شروع می‌کند و از شما دعوت می‌کند که توکن‌های آنها را خریداری کنید.

توکن عرضه اولیه سکه چیست؟

توکن یک جسم فیزیکی نیست. بیشتر شبیه بازی‌های فکری مثل مونوپول است. شما چیزهایی را خریدوفروش می‌کنید که درواقع وجود ندارند، اما در این بین، عده‌ای برنده و بازنده می‌شوند.

توکن عرضه اولیه نشان‌دهنده سرمایه‌گذاری شما روی استارتاپ است. هر چقدر پول بیشتری بدهید، توکن بیشتری هم دریافت می‌کنید. با استفاده از توکن‌ها می‌توانید آینده سرویس‌های شرکت را بخرید یا اینکه این توکن‌ها را بفروشید.

سؤالی که پیش می‌آید این است که اگر من مالک شرکت نمی‌شوم، چرا باید این کار را انجام دهم؟ حرف شما درست است؛ به‌همین‌دلیل هم موضوع قراردادهای هوشمند به‌میان می‌آید.

قرارداد هوشمند عرضه اولیه سکه چیست؟

همان استارتاپی که قول رشد درختی با نام شما روی برگ‌هایش را داد، به‌یاد می‌آورید؟ آنها باید به قول خود عمل کنند. قول آنها می‌تواند شامل یک درخت مجانی برای شما، ۲ درصد درآمد آینده شرکت یا هر سرویس باارزش دیگری باشد.

قرارداد هوشمند، قراردادی بین صادرکننده عرضه اولیه سکه و مالک توکن است. این قرارداد شامل یک‌سری کد رایانه‌ای است که در صورت محقق شدن شرایط ازپیش‌تعیین‌شده، یک سری اعمال ازپیش‌تعیین‌شده را انجام می‌دهد. به‌عنوان مثال هر کسی که توکن این درخت را قبل از سال ۲۰۲۰ خریداری کرده است، می‌تواند آن را برای یک قیمت ثابت بفروشد. وقتی فرستنده، توکن را ارسال می‌کند، هزینه آن نیز به‌صورت خودکار محاسبه می‌شود.

چطور یک قرارداد هوشمند ایجاد کنیم؟

اغلب این قراردادها درحال‌حاضر توسط بستر اتریوم ساخته می‌شوند. اما بسترهایی دیگری هم وجود دارد: Confideal ChainLink و BlockCAT. هر کدام از این بسترها نقاط مثبت و منفی خودشان را دارند.

چرا باید برای خرید این توکن‌ها سرمایه‌گذاری کنیم؟

این توکن‌ها طبق قرارداد هوشمند به شما سود می‌رسانند.

قیمت توکن‌ها به‌سرعت افزایش می‌یابد. با خریدوفروش آنها می‌توانید سود کنید.

پس این عرضه‌ها نیز ساختاری شبیه به سهام دارند؛ دلیل این همه سروصدا چیست؟

به این اعداد دقت کنید:

Plutus نام اپلیکیشن پرداختی براساس بیت کوین است که توکن‌های آن در ماه ژوئن ۲۰۱۶ با قیمت ۱٫۱۸۳ دلار منتشر شدند. قیمت کنونی این توکن‌ها ۱۵٫۲۲ دلار است که نشان از رشد ۱۱۷۸ درصدی دارد. شما می‌توانستید با سرمایه‌ اندکی، سود خوبی داشته باشید.

Neo یک ارز دیجیتال دیگر است. قیمت توکن‌های آنها در ابتدا ۳۳ سنت بود و درحال‌حاضر ۱۰۷ دلار است.

نرخ بازگشت سرمایه روزانه اتریوم ۲۰۶ درصد است.

چطور گرفتار موارد کلاهبرداری در عرضه‌های اولیه سکه نشویم؟

مهم است بدانیم که هر کسی می‌تواند دروغ بگوید. در هر بخشی، افراد خوب و بد وجود دارند. استارتاپی به‌نام Condido ، مقدار ۳۷۵۰۰۰ دلار جمع‌ کرد و بعد ناپدید شد. وب‌سایت آنها حذف شد و تا حالا هیچ‌کس نتوانسته است مؤسسان آن را پیدا کند.

در صورت مشاهده این موارد، حتما از پذیرش پیشنهاد ارائه‌شده بپرهیزید:

تیم کاری ناشناس است. با اینکه بلاک چین دنیای غیرمتمرکز و بدون نظارت است، اما آیا شما پول خود را به یک فرد کاملا غریبه می‌دهید؟

پیشنهاد آنها خیلی خوب است. اگر میزان درآمد خیلی بالاتر از حد متوسط است، باید دلایل خیلی خوبی برای آن وجود داشته باشد، درغیر این صورت حتما کاسه‌ای زیر نیم کاسه است.

نقشه مشخصی وجود ندارد. اگر یک استارتاپ قوی باشد، یک نقشه راه با جزئیات کامل برای سال آینده دارد.

پیش فروش عرضه اولیه سکه چیست؟

شما حتی می‌توانید توکن‌ها را قبل از عرضه اولیه سکه هم خریداری کنید. گاهی‌اوقات شرکت‌ها برای تولید عرضه اولیه هم نیاز به سرمایه دارند. قیمت این پیش‌فروش‌ها اغلب ارزان‌تر است؛ بنابراین معامله خیلی خوبی هستند. معمولا زمان فروش آنها هم محدود است و به‌سرعت تمام می‌شوند.

ICO چیست ؟

کمتر کسی است که نام ICO (عرضه اولیه کوین) را نشنیده باشد. تقریبا غیرممکن است که چیزی در مورد بلاک چین و ارزهای دیجیتال شنیده باشید و اسم ICO به گوشتان نخورده باشد. در این مقاله قصد داریم در مورد اینکه ICO چیست و برای چه اموری به کار می رود صحبت کنیم.

ICO چیست؟
ICO یا عرضه اولیه کوین یک نوع جذب سرمایه پروژه های کریپتویی است که در آن پروژه ها جهت جذب سرمایه توکن های خود را به فروش می گذارند و در ازای ارائه توکن خود به سرمایه گذاران از آنها بیت کوین یا اتریوم دریافت می کنند.

ICO در لغت به معنای عرضه اولیه کوین یا همان Initial Coin Offering است. در عمل به فرایندی گفته می شود که در آن کمک های مالی جمع آوری می شود. پروژه ها در ICO، برای اینکه اهداف خود را پیش ببرند توکن های خود را به فروش می گذارند تا سرمایه جذب کنند. این توکن بر بستر یک بلاک چین پیاده می شود و اکثر توکن های موجود از بلاک چین اتریوم برای این کار استفاده می کنند. در سراسر دنیا بسیاری از شرکت توکن ICO چیست؟ ها یا حتی گروه کوچکی از افراد به دنبال راه اندازی کسب و کار کریپتویی برای خود هستند، ایده جالب و خلاقانه ای هم در سر دارند، اما سرمایه اولیه اینکار را ندارند. آنها می توانند به صورت غیر متمرکز و با اعلام ICO خود، از همه مردم در هر جای دنیا سرمایه جذب کنند.

با شکل گیری ICO ها و هر چه محبوب شدن آنها پروژه های زیادی شروع به ایجاد توکن خود بر بستر بلاک چین اتریوم کردند تا ICO تشکیل دهند و سرمایه برای ایجاد بلاک چین و پیشبرد اهداف خود به دست آورند. کوین هایی نظیر ترون، EOS و BNB ابتدا بر روی بلاک چین اتریوم ایجاد شدند و پس از عرضه ICO و جذب سرمایه، به توسعه های خود ادامه داده و بلاکچین خود را ایجاد کرده و از اتریوم به بلاک چین خود مهاجرت کردند.

در این روش ICO ها، سرمایه گذار توسط یک قرارداد هوشمند که روی بستر بلاکچین نوشته شده است، درخواست توکن مورد نظر برای سرمایه گذاری را ارسال می کند. در مقابل، شرکت مقداری از توکن را به نسبت قیمت ارز خریداری شده توسط سرمایه گذار برای او می فرستد. برخی از پارامترهای سرمایه گذاری سنتی مانند مقدار حداقلی و حداکثری بودجه مورد نیاز برای جمع آوری و تعیین مقداری بودجه برای پاداش در قراردادهای هوشمند نیز رعایت شده است.

تاریخچه پیدایش ICO
اولین ICO در 31 جولای 2013 توسط پروژه مسترکوین (Mastercoin) برگزار شد. این پروژه به رهبری براک پیرس و اسکات واکر به طور رسمی با یک اعلام عمومی برای جمع آوری بودجه راه اندازی شد که در آن هر کس می توانست با ارسال بیت کوین به یک آدرس کیف پول خاص، توکن مسترکوینز (Mastercoins) را بخرد. با به بار نشستن پروژه و بالا رفتن ارزش سهام این تیم، سرمایه گذاران می توانستند توکن خود را در بازار بفروشند و از این طریق به سود برسند. در این پروژه 500 نفر شرکت کردند و چیزی حدود 4700 بیت کوین جمع آوری شد که معادل با 5 میلیون دلار در آن زمان بود. قیمت بیت کوین در دسامبر همان سال از 100 دلار به 1000 دلار افزایش پیدا کرد.

ICO ای که جهان را تغییر داد توسط بنیانگذار اتریوم، ویتالیک بوترین در سال 2014 رهبری شد. طبق گزارشات حدود 12 ساعت پس از آغاز شروع فروش توکن، 7.4 میلیون اتر فروخته شد که در آن زمان معادل حدود 3، 700 بیت کوین یا 2.3 میلیون دلار بود. گزارش ها حاکی از آن است که تیم اتریوم بیش از 15 میلیون دلار برای راه اندازی پروژه جمع آوری کرد و شروع به گسترش پلتفرم خود کرد. پروتکل ERC20 اتریوم، تحول عظیمی روی ICO ایجاد کرد و باعث شد اتریوم به بستری برای برگزاری ICO تبدیل شود و مدل سنتی آن را به کلی تغییر داد.

تفاوت های ICO با سیستم های سنتی جمع آوری بودجه
با این وجود که ICO ها به طور کامل جایگزین سرمایه گذاری های سنتی نخواهند شد، اما مطمئنا دسترسی غیر متمرکز به سرمایه، مدل های جمع آوری کمک های مالی سنتی را مختل می کند. یک ICO، تکنولوژی پایه آن و قراردادهای هوشمند، اساسا شبیه کیک استارتر (Kickstarter) یا Indiegogo است. فرض کنید یک شرکت پروژه ای دارد که می خواهد آن را اجرا کند و بودجه لازم را ندارد، در گزارشی تحت عنوان وایت پیپر، جزئیات پروژه خود، زمان شروع و اتمام کار، مقدار بودجه مورد نیاز، ایده مورد نظر و تیم تشکیل دهنده را به صورت عمومی اعلام می کند. معمولا در وبسایت رسمی یا شبکه های مجازی این وایت پیپر منتشر شده و همه مردم در سراسر دنیا می توانند به آن دسترسی داشته باشند. اما Kickstarter یا Indiegogo صندوق هایی هستند که شرکت ها می توانند به صورت وام بودجه را تامین کنند.

در روش های سنتی بودجه مورد نیاز برای یک پروژه توسط نهادهای مرکزی تامین می شد. این یعنی بعد از بازدهی و سوددهی پروژه، درآمد حاصل بین شرکت و سرمایه گذار متمرکز تقسیم می شد، اما به روش ICO هرکس در هر جای دنیا می تواند در یک پروژه سهیم شود و از درآمد حاصل آن سود ببرد. از طرفی به روش های سنتی این احتمال وجود دارد که در بودجه مورد نیاز تقلب یا تخلفی رخ دهد (برای مثال همه پول مورد نیاز به شرکت اهدا نشود)، اما با ICO چون پول مستقیما توسط قرارداد هوشمند از مردم به تیم پروژه انتقال می یابد، نهاد واسطه ای در این بین وجود ندارد که شاهد تخلف احتمالی باشیم.
Indiegogo نیز یک بلاکچین ایجاد کرده تا سیستم جمع آوری بودجه نوین را پیاده سازی کند. این نشان می دهد که سیستم های سنتی متوجه ویژگی های کاربردی ICO شده اند و تمایل دارند از آن استفاده کنند.

ارتباط اتریوم با ICO
در سال 2017، بلاک چین اتریوم تبدیل به بستری برای برگزاری ICO شد. تا پایان 2017، 90٪ توکن های ایجاد شده برای ICOها روی اتریوم پیاده شد. این آمار طبق لیست کوین مارکت کپ اعلام شده که یکی از معتبرترین منابع قیمت و حجم معاملات ارزهای موجود در بازار است. در اینجا به دلایلی اشاره می کنیم که چرا اتریوم توانست چنین قابلیت گسترده ای داشته باشد:

قابلیت نوشتن قرارداد هوشمند بر بستر اتریوم که باعث شد توسعه دهندگان به راحتی بتوانند برنامه های غیرمتمرکز خود را روی آن بنویسند و اجرا کنند.

محبوبیت پروتکل ERC20 اتریوم که این مزیت را برای اکسچنج ها ایجاد می کرد تا به راحتی بتوانند توکن های جدید را به پلتفرم خود اضافه کنند.

سرمایه گذارانی که در پروژه اتریوم شرکت کردند، در همین چند سال سود زیادی بردند و علاقه شدیدی به گسترش سرمایه گذاری های خود روی توکن های دیگر پیدا کردند.

همه این عوامل دست در دست هم داد تا اتریوم سال به سال جذاب تر و محبوب تر شود. البته این حجم از توکن های موجود بر بستر اتریوم و گستردگی جهانی، آن را با مشکل مقیاس پذیری مواجه کرده و شاید چالش های زیادی پیش پای توسعه دهندگان و برنامه نویسان این پروژه قرار دهد.

با به بلوغ رسیدن مدل ICO، نیاز به انطباق و تکامل آن با بازار بیشتر احساس می شود. تخلفات رخ داده در این مدت، هک و کلاهبرداری ها و مقررات دولتی نیاز به مدیریت بهتر و اصلاحاتی دارد.

ویتالیک بوترین مقاله ای را در مورد گسترش مفهوم و آینده ICO منتشر کرد که یک سیستم خودمختار غیرمتمرکز را با ICO ترکیب کرده و نام آن را DAICO گذاشته است. او ادعا می کند که این کار پیچیدگی و ریسک مرتبط با ICOها را با توزیع قدرت به حداقل می رساند. برای مثال، این کار مانع از کلاهبرداری صندوق های بزرگ می شود. موارد زیادی را در این مدت مشاهده شد که بعد از جمع آوری بودجه، پروژه عملی نشده و پول جمع شده در حقیقت به سرقت رفت. این مکانیزم طوری تعریف شده که اگر پروژه در مرحله اجرا قرار گرفت، سرمایه گذاران با رسیدن به یک اجماع اجازه دسترسی به بودجه را به تیم پروژه می دهند و در صورت اتمام پروژه مطمئن می شوند که سود به آنها باز خواهد گشت. اگر چه سیستم های رای گیری هم از هر نوع، همیشه مستعد دستکاری هستند، اما مفهوم در اینجا به حفاظت سیستم در مقابل کلاهبرداری کمک خواهد کرد.

مشکلات ICO ها
ICO ها در سال 2017 با رشد چشمگیری مواجه شدند و پروژه هایی زیادی به موج جدید ICO ها پیوسته و جذب سرمایه کردند. در واقع تخمین زده می شود که تنها در سال 2017 حدود 5 میلیارد دلار و در سال 2018 حدود 14 میلیارد دلار جذب سرمایه شد، اما پس از مدتی بسیاری از همین پروژه ها کلاهبرداری از آب درآمدند. بسیاری از این پروژه ها سرمایه جذب کردند و پروژه های خود را عرضه نکردند و یا به راحتی پا به فرار گذاشتند. مسئله کلاهبرداری یکی از بزرگ ترین عواملی بود که باعث شد ICO ها به قانون گذاری کشورها راه پیدا کنند.

از آنجایی که ICO ها غیرمتمرکز برگزار می شدند هیچ سازمان دولتی نظارت بر آنها نداشت و پروژه های مخرب به راحتی می توانستند کلاهبرداری کنند و پول مردم را به سرقت ببرند و هیچ سازمانی حتی نتواند عاملین این پروژه ها را ردیابی کند. مسئله عدم وجود قانون و نظارت سازمانی بر روی ICO ها یکی دیگر از عواملی بود که این نوع جذب سرمایه را تهدید می کرد.

طبق تحقیقات صورت گرفته توسط شرکت حسابداری ارنست و یانگ (EY)، تنها 13 درصد ICO هایی که عرضه شدند به مرحله پیاده سازی و اجرا رسیدند. این شرکت 141 عرضه اولیه کوین (ICO) که در سال 2017 راه اندازی شده اند را مورد بررسی قرار داد. از کل ICO های بررسی توکن ICO چیست؟ شده 86 درصد از آنها به پایین تر از ارزش اولیه خود سقوط کرده اند.

پس از افزایش کلاهبرداری ها از طریق ICO، کمیسیون اوراق بهادار و بورس آمریکا (SEC) اقدام به قانون گذاری آنها کرد و STO و DSO را عرضه کرد که مطابق با قوانین و نظارت های این سازمان می باشند تا مانع از کلاهبرداری شوند.

STO و DSO؛ جایگزین های ICO؟
DSO ها و STO ها اساسا یک نوع از عرضه اولیه کوین ها یا همان ICO ها می باشند اما دارایی های دیجیتالی آنها به عنوان اوراق بهادار دسته بندی شده اند. مفاد STO و DSO ها بر اساس شرایط کمیسیون SEC هستند.

عرضه اولیه اوراق بهادار دیجیتال (DSO) همواره در صدد این بوده است که واسطه مدیریت سرمایه و سرمایه گذاری باشد که اکثرا برای دارایی های خصوصی و سایر کلاس های دارایی های غیرقابل تبدیل به پول استفاده خواهد شد. بلاک چین کپیتال طی توکنی کردن صندوق سرمایه خود، اولین DSO را برگزار کرد.

عرضه اولیه توکن های اوراق بهادار یا STO ها، نظارت های پشتیبانی شده با دارایی ها و مطابق با قانونگذاری های موجود می باشند. در DSO ها و STO ها همانند ICO ها، کوین های ارز دیجیتال یا توکن ها بیانگر سرمایه های سرمایه گذار است.

STO بسیار خاص است. توکنی است که اوراق بهادار است. اصطلاح DSO لزوما بیانگر این نیست که همه چیز در حال توکنی شدن است. DSO فقط باید دیجیتال و اوراق بهادار باشد و ضرورتی ندارد که توکن باشد. با این وجود، برای عرضه STO و DSO قانونگذاری های سخت و دست و پاگیری توسط SEC آمریکا تعبیه شده است که بسیاری از شرکت ها هنوز نتوانسته اند ملزومات عرضه آنها را محقق کنند تا بتوانند برای خود جذب سرمایه کنند و یکی از عواملی که در حال حاضر STO و DSO نتوانسته اند هنوز جای ICO را بگیرند سختگیری های بیش از حد قانونی است.

IEO رقیب ICO؟
عرضه اولیه کوین در صرافی (IEO) همانند ICO است، اما با این تفاوت که در صرافی های ارز دیجیتال انجام می شود. صرافی ارز دیجیتال از جانب استارت آپ ها، پلتفرمی ایجاد می کند تا سرمایه گذاران بتوانند توکن های این پروژه ها را خریداری کنند. در صرافی ها برای خرید توکن استارت آپ ها باید از توکن خود صرافی استفاده کرد.

افرادی که قصد شرکت در IEO دارند، پول خود را مانند ICO به یک قرارداد هوشمند نمی فرستند. بلکه آنها باید یک حساب در پلتفرم آن صرافی که IEO را برگزار می کند باز کنند. کاربران سپس کوین های خود صرافی را به کیف پول خود در صرافی واریز می کنند و از آن کوین ها برای خرید توکن های صادر شده استفاده می کنند.

در حال حاضر شرکت در IEO ها سود خیلی خوبی به همراه دارد و تب IEO ها بسیار داغ شده است. اکثر صرافی ها شروع به عرضه آنها کرده اند و این امر هم می تواند به پروژه ها و هم صرافی ها کمک کند. در واقع می توان گفت با افزایش IEO ها ممکن است ICO ها برای همیشه بی استفاده باقی بمانند. زیرا توسط IEO پروژه ها می توانند خیلی بهتر جذب سرمایه کنند و مانند STO سختگیری های قانون گذاری وجود ندارد.

عرضه اولیه کوین (ICO) چیست؟ تاریخچه و اهمیت آن

از اولین باری که ICOها وارد صنعت ارزهای دیجیتال شدند، هشت سال می‌گذرد. با عرضه اولین ICO در سال ۲۰۱۳، به مرور زمان شاهد شکوفایی بیشتر بازار ارزهای دیجیتال و صنعت بلاک چین بودیم. در طول این هشت سال، دومین ارز دیجیتال بزرگ بازار و پلتفرم‌های ارز دیجیتال مختلف خلق شدند که بخش مهمی از آن به لطف ICO بوده است.

در این مقاله از سرمایکس، می‌خواهیم نگاهی به اولین ICO عرضه شده یعنی مسترکوین داشته باشیم و یک معرفی جامع و کلی از ICOها را در اختیار شما قرار دهیم. نقش ICOها در پیشرفت بازار ارزهای دیجیتال به قدری بزرگ است که سزاوار این مقاله هستند و سرمایه‌گذاران باید بیشتر با ICOها آشنا شوند.

عرضه اولیه کوین (ICO) چیست؟

عرضه اولیه کوین (ICO) در واقع معادل عرضه اولیه سهام (IPO) در بازار ارزهای دیجیتال است. شرکت‌های خصوصی که به دنبال سهام و بودجه هستند شامل IPO و خدمات آن می‌شوند و در بازار ارزهای دیجیتال هم، هر گروه یا شرکتی که دنبال جمع‌آوری پول برای ایجاد یک توکن، برنامه یا سرویس جدید باشد، می‌تواند یک ICO را به عنوان راهی برای جمع‌آوری سرمایه اولیه راه‌اندازی کند.

سرمایه‌گذاران علاقه‌مند با خرید کوین اولیه عرضه شده توسط ICO، می‌توانند یک توکن ارز دیجیتال جدید از طرف آن شرکت دریافت کنند. آن توکن ممکن است دارای برخی کاربردهای به خصوص باشد که می‌تواند به محصول یا خدمات خاص آن شرکت ربط داشته باشد، یا صرفاً فقط یک توکن معمولی است که نشان‌دهنده سهم شما در آن شرکت یا پروژه است.

ایده عرضه اولیه چطور شروع شد؟

در چنین روزی برابر با ۳ ژوئیه ۲۰۱۳، ایده عرضه اولیه کوین (ICO) به عنوان روشی برای تأمین مالی پروژه ارزهای دیجیتال توسط جی آر ویلت (J.R. Willet)، بنیان‌گذار مستر‌کوین مطرح شد. مستر‌کوین اولین کوین عرضه شده از طریق ICO بود. ایده ویلت ساخت یک لایه دیگر در پروتکل بیت‌کوین بود که هدف آن ایجاد یک کوین دیگر با قوانین مختلف بود که در کنار فناوری بیت‌کوین، ویژگی‌های جدیدتری نیز ارائه می‌‌کرد.

در سال ۲۰۱۳، ویلت به هر کسی که علاقه‌مند به حمایت از پروژه او بود پیشنهاد داد که هر مقدار بیت‌کوین که می‌توانند در پروژه سرمایه‌گذاری کنند را وارد پروژه کنند و در برابر آن سهمی در این پروتکل جدید داشته باشند. او این سهام را در قالب توکن‌های جدید با نام مسترکوین (Mastercoin) عرضه کرد که بعداً نام آن به اومنی (Omni) تغییر داد. او جزئیات پروژه خود و فرآیند استخدام را در وایت پیپر شرح داد و به سرمایه‌گذاران اولیه پروژه وعده پاداش داد. ICO مسترکوین موفق شد که حدود ۵۰۰ هزار دلار برای توسعه پروژه جمع‌آوری کند.

این اولین ICO بود که به طور آزمایشی توسط چندین سرمایه‌گذار دنبال شد. تکامل ICO در سال ۲۰۱۵ با ورود اتریوم به نقطه اوج خودش رسید. اتریوم ICO خود را در جولای سال ۲۰۱۴ راه‌اندازی کرد و آن را با بودجه جمع‌آوری شده ۱۴ میلیون دلار به پایان رساند. در طول این ICO، اتریوم یک ارز دیجیتال جدید با نام اتر معرفی کرد و با کمک این بودجه، بخش قراردادهای هوشمند خود را وارد بازار ارزهای دیجیتال کرد.

با معرفی قراردادهای هوشمند توسط اتریوم، مفهوم متفاوتی از تراکنش‌های بلاک‌چین خلق شد. قراردادهای هوشمند اتریوم انقلابی در انجام تراکنش‌ها ایجاد کرد. قراردادهای هوشمند به گونه‌ای طراحی شدند که بررسی کند آیا یک تراکنش شرط خاص را در توکن ICO چیست؟ آن زمان خاص برآورده کرده است یا خیر. در صورتی که برآورده شده باشد، معامله انجام می‌شود و در غیر این صورت، معامله رد می‌شود.

این ایده اتریوم به قدری انقلابی بود که اکنون تمام ICOها بر اساس همان فناوری قراردادهای هوشمند اتریوم انجام می‌شود و به قدری مؤثر بوده است که اکنون بیش از ۵۰ درصد از تمام ICOها با استفاده از قراردادهای هوشمند اتریوم بر روی اتریوم انجام می‌شود و توکنی که اتریوم خلق کرد، اکنون بعد از بیت‌کوین به دومین توکن ارز دیجیتال برتر بازار از نظر ارزشمند بودن تبدیل شده است.

یک عرضه اولیه کوین (ICO) چگونه کار می‌کند؟

زمانی که یک پروژه ارز دیجیتال می‌خواهد از طریق ICO سرمایه اولیه جمع‌آوری کند، اولین قدمی که باید بردارد این است که ساختار ICO خود را مختص با پروژه مشخص کند. ICOها می‌توانند به چند روش مختلف ایجاد شوند که شامل:

عرضه ثابت و قیمت ثابت: شرکت می‌تواند برای بودجه خود یک هدف یا محدودیت تعیین کند، به این صورت که هر توکن فروخته شده در ICO دارای یک قیمت از پیش تعیین شده است و کل توکن‌های عرضه شده این پروژه از قبل عرضه شده و ثابت خواهند ماند.

عرضه ثابت و قیمت پویا: عرضه توکن‌های اولیه یک ICO می‌تواند ثابت باشد، اما هدف بودجه نهایی پروژه پویا باشد. به این صورت که مقدار بودجه‌ای که پروژه دریافت می‌کند تعیین‌کننده قیمت هر توکن است.

عرضه پویا و قیمت ثابت: برخی ICOها عرضه توکن پویا، اما قیمت ثابت دارند، به این صورت که میزان سرمایه‌ دریافتی پروژه تعیین‌کننده عرضه بیشتر آن توکن است.

در کنار ساختار کلی ICO، یک پروژه ارز دیجیتال که به دنبال جذب سرمایه است، یک وایت پیپر (White paper) نیز منتشر می‌کند که از طریق وب سایت جدیدی که مختص به آن پروژه و توکن آن است، در اختیار سرمایه‌گذاران علاقه‌مند قرار می‌گیرد. سرفصل‌هایی که وایت پیپر هر پروژه‌ به آن می‌پردازد عبارت‌اند از:

• این پروژه در مورد چیست
• اهداف پروژه پس از جمع‌آوری بودجه
• پروژه به چه مقدار بودجه نیاز دارد
• بنیان‌گذاران چه تعداد از توکن‌های ایجاد شده را حفظ خواهند کرد
• چه نوع پرداختی (با کدام ارزها) پذیرفته خواهد شد
• کمپین ICO پروژه تا چه زمانی ادامه خواهد داشت

این پروژه‌ها وایت پیپر را به عنوان بخشی از کمپین ICO خود منتشر می‌کنند که هدف از آن تشویق سرمایه‌گذاران به خرید توکن‌های این پروژه و حمایت است. سرمایه‌گذاران می‌توانند از طریق ارزهای فیات یا ارز دیجیتال برای خرید توکن پروژه اقدام کنند و دو ارز دیجیتال بزرگ بازار یعنی بیت‌کوین و اتریوم توسط بیشتر پروژه‌ها برای خرید توکن پشتیبانی می‌شوند. توکن‌های تازه منتشر شده در واقع مشابه با سهام فروخته شده به سرمایه‌گذاران در طول کمپین IPO است.

اگر بودجه جمع‌آوری شده در طول یک کمپین ICO کمتر از حداقل مقدار مورد نیاز باشد، بر اساس معیارهای ICO، صاحبان پروژه باید تمام دارایی‌های سرمایه‌گذاران پروژه را بازگردانند و ICO به طور کلی ناموفق نامیده می‌شود. اگر بودجه مورد نظر در طول کمپین ICO برآورده شود، آنگاه تمام بودجه جمع‌آوری شده در راستای دستیابی به اهداف پروژه هزینه می‌شود.

مزایا و معایب عرضه اولیه کوین (ICO)

خدمات آنلاینی مانند ICO می‌توانند فرایند تولید توکن‌های ارز دیجیتال را تسهیل کنند و به‌طور خاصی شرایط راه‌اندازی یک ICO را برای شرکت‌ها آسان کنند. مدیران ICO بر اساس شرایط ICO تولید توکن می‌کنند، آن‌ها را دریافت می‌کنند و سپس به سرمایه‌گذاران می‌دهند. با این حال، از آنجایی که ICOها توسط مقامات مالی معتبری چون کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) نظارت نمی‌شوند، سرمایه‌هایی که به دلیل کلاهبرداری و بی‌کفایتی صاحبان ICO از بین رفته باشد ممکن است هرگز قابل جبران نباشد.

بسیاری از سرمایه‌گذاران اولیه یک ICO با این احتمال که توکن‌ها پس از راه‌اندازی پروژه ارزش بیشتری پیدا می‌کنند، به سرمایه‌گذاری در آن پروژه ادامه می‌دهند. به هر حال این یکی از مزیت‌های اصلی ICO است، پتانسیل بازدهی بسیار بالا، اما لازم به ذکر است که قانونی بودن آن‌ها توسط دارایی‌های آنان مشخص نمی‌شود و هیچ تضمینی نسبت به قانونی بودن آن‌ها وجود ندارد. در سال ۲۰۱۷، بانک مرکزی کشور چین رسماً ICO را ممنوع کرد و آن‌ها را دشمن ثبات اقتصادی معرفی کرد.