سیستم پولی اعتباری چیست؟

کیف پول الکترونیکی یا کیف پول اینترنتی چیست؟

فرهنگ دیجیتال با زندگی همه‌ی ما آمیخته شده است. بسیاری از پدیده‌ها و اموری که تا دو دهه پیش به صورت فیزیکی و واقعی با آنها سر و کار داشته‌ایم، اکنون دارای یک نسخه‌ی دیجیتال هستند که در زندگی واقعی، کاربرد واقعی دارند. در حالی که موبایل بانک و بانکداری الکترونیک بخشی از روند عادی زندگی روزمره‌ی افراد شده‌اند، و پول کاغذی جای خود را به پول مجازی داده است، کیف پول الکترونیکی یا اینترنتی نمی‌تواند پدیده‌ی دور از ذهنی باشد.

صاحب کیف پول الکترونیکی اطلاعات کارت اعتباری، کارت نقدی یا حساب بانکی خود را وارد کرده و ذخیره می‌کند و سپس می‌تواند از دستگاه تلفن همراه خود برای پرداخت هزینه‌هایش استفاده نماید.

در حالی که کیف پول الکترونیک می‌تواند کاربردها و مزایای زیادی داشته باشد، اما هنوز استفاده از آن به اندازه‌ی جنبه‌های دیگر بانکداری الکترونیکی رایج نشده است. بنابراین امروز می‌خواهیم به بررسی مفهوم کیف پول الکترونیک بپردازیم، مزایای آن را مرور کنیم و ببینیم چطور می‌تواند در مدیریت امور مالی مؤثر باشد.

کیف پول الکترونیکی چیست؟

کیف پول الکترونیکی یا کیف پول دیجیتال یک برنامه‌ی تراکنش مالی است که بر روی دستگاه‌های تلفن همراه نصب و اجرا می‌شود. کیف پول دیجیتال اطلاعات پرداخت و رمزهای عبور کاربر را به صورت ایمن ذخیره می‌کند. این برنامه درست مثل کارت بانکی به صاحبش امکان می‌دهد در هنگام خرید از موجودی آن استفاده کند. به این ترتیب خریدار حتی نیاز به استفاده از کارت بانکی نیز نخواهد داشت.

کیف پول الکترونیکی به شما امکان می‌دهد در هنگام خرید حضوری یا اینترنتی، تنها با لمس صفحه‌ی گوشی هوشمند خود پرداخت‌ را انجام دهید.

کیف پول الکترونیکی چگونه کار می‌کند؟

کیف پول دیجیتال از نرم‌افزاری استفاده می‌کند تا به حساب بانکی دارنده‌ی آن متصل شود، و جزئیات پرداخت را از حساب بانکی به فروشنده پیوند دهد.

برنامه‌های مختلف اجازه‌های دسترسی متفاوتی را برای کاربر صادر می‌کنند:

• کیف پول الکترونیکی باز؛
• کیف پول الکترونیکی نیمه بسته؛
• کیف پول الکترونیک بسته؛

کیف‌پول‌ باز، که در بیشتر فروشگاه‌ها پذیرفته می‌شود، خریدهای آنلاین، پرداخت‌های بدون تماس در خریدهای حضوری و حتی بازپرداخت نقدی را امکان‌پذیر می‌سازند.

کیف پول‌های نیمه بسته و بسته امکان تراکنش‌های خاصی را با گروهی از کسب و کارها، یا فقط با صادرکننده‌ی کیف پول، فراهم می‌آورند. به عنوان مثال، کیف پول ایرانسل امکان خریدهای مشخص و محدودی را برای کاربران و مشترکین ایرانسل ایجاد کرده است. از این کیف پول نمی‌توان در همه‌ی فروشگاه‌های فیزیکی و آنلاین برای خریدهای گوناگون استفاده کرد.

مزیت‌های کیف پول الکترونیکی

کیف پول الکترونیکی مزیت‌های زیادی دارد. سهولت در پرداخت و امنیت بالا دو مزیت عمده‌ی کیف پول الکترونیکی هستند. کاربری که کیف پول دیجیتال خود را فعال کرده است، در بیشتر پرداخت‌های آنلاین، دیگر نیازی به پر کردن اطلاعات خسته کننده و تکراری کارت بانکی خود ندارد. همچنین در خریدهای حضوری بی‌نیاز از حمل کارت فیزیکی است و تنها به وسیله‌ی گوشی تلفن همراه هوشمند خود تراکنش پرداخت را انجام می‌دهد.

از مزایای امنیتی کیف پول دیجیتال این است که اطلاعات پرداخت دارنده‌ی آن در یک مرکز امن، ذخیره و محافظت می‌شود. شماره کارت بانکی هرگز در خود برنامه ذخیره نمی‌شود، بلکه یک شماره‌ی مجازی منحصر به فرد به آن اختصاص داده می‌شود. این تمهیدات، حتی در صورت گم‌شدن یا سرقت تلفن همراه، از دارایی موجود در کیف پول الکترونیکی محافظت می‌کنند. در ادامه به بررسی امنیت کیف پول دیجیتال می‌پردازیم.

آیا کیف پول دیجیتال امن است؟

کیف پول الکترونیکی از سیستم رمزگذاری پیشرفته استفاده می‌کند تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات پرداخت دارنده‌ی آن هرگز از گوشی هوشمند او خارج نمی‌شود. علاوه بر این، کیف پول دیجیتال برنامه‌ای است که روی یک گوشی تلفن همراه مجهز به رمز عبور کاربر قرار دارد. از آنجا که پرداخت‌ها اغلب فقط از طریق اثر انگشت صاحب گوشی امکان‌پذیر است، در نتیجه کاملاً می‌توان از ایمنی کیف پول الکترونیکی مطمئن بود. همچنین بسیاری از کیف پول‌ها دارای پروتکل‌های امنیتی اضافی مانند پین‌‌کدهای یک بار مصرف یا احراز هویت دو مرحله‌ای هستند که در صورت نیاز می‌توان آنها را فعال کرد. دستورالعمل‌های امنیتی همیشگی در اینجا نیز باید رعایت شوند. اگر شما کیف پول دیجیتال خود را فعال کرده باشید، همیشه باید رمزهای عبورتان را نزد خودتان نگه دارید، مدام حساب‌ یا حساب‌های خود را رصد کنید تا متوجه فعالیت‌های مشکوک احتمالی شوید، و حواستان باشد که در صورت گم شدن یا دزدیده شدن تلفن همراهتان، قابلیت غیرفعال کردن آن از راه دور را داشته باشید.

بهترین کیف پول‌های دیجیتال

در حال حاضر برنامه‌های کیف پول دیجیتال زیادی برای انتخاب وجود دارند. انتخاب هرکدام از آنها واقعاً به نیازها، موقعیت مکانی و نوع گوشی هوشمندی که از آن استفاده می‌کنید بستگی دارد. به عنوان مثال، Apple Pay برای کاربران سیستم پولی اعتباری چیست؟ آیفون ایده‌آل است، در حالی که Google Pay برای هر کسی که از گوشی‌های اندرویدی استفاده می‌کند مناسب است. برخی افراد نیز، که در سطح بین المللی فعالیت می‌کنند، PayPal را ترجیح می‌دهند.

پرداخت‌ها با Apple Pay با استفاده از Touch ID یا Face ID تأیید می‌شوند، بنابراین می‌توان با حداقل تلاش، حداکثر امنیت را تأمین کرد.

Google Pay از فناوری NFC استفاده می‌کند، بنابراین می‌توانید پرداخت‌هایتان را با اثر انگشت یا رمز عبور انجام دهید. اطلاعات Google Pay همیشه رمزگذاری شده است.

دارندگان گوشی سامسونگ می‌توانند Samsung Pay را روی تلفن هوشمند خود راه‌ اندازی کنند. Samsung Pay سیستم پرداخت الکترونیکی دیگری است که به طور گسترده پذیرفته شده و مجهز به فناوری MST و NFC است.

کیف پول رمز ارز

کیف پول رمز ارز یا کیف پول کریپتو نوعی کیف پول الکترونیکی منحصر به فرد است که برای ذخیره‌ی امن رمز ارز استفاده می‌شود. برخلاف کیف پول دیجیتال، کیف پول رمز ارز در واقع پول نگه نمی‌دارد، بلکه ابزارهایی را برای دسترسی و استفاده از رمز ارز در اختیار دارنده کیف پول قرار می‌دهد.

نکته‌ی جالب درباره‌ی کیف پول رمز ارز این است که می‌تواند به صورت سخت‌افزاری و فیزیکی هم باشد. در این صورت کیف پول رمز ارز مثل یک دستگاه USB به گوشی یا لپ‌تاپ کاربر وصل می‌شود. کیف پول‌ رمز ارز ابزاری بسیار کاربردی است زیرا به کاربر امکان می‌دهد تمام رمز ارزهای خود را یک‌جا مدیریت کند، انتقال دهد و یا حتی از فروشگاه‌هایی که رمز ارز می‌پذیرند خرید کند.

کلام پایانی

کیف پول الکترونیک یا دیجیتال یک ابزار پرداخت آنلاین بسیار مفید است که معمولاً در قالب یک اپلیکیشن عرضه می‌شود. کیف پول دیجیتال نسخه‌های مجازی کارت‌های نقدی و اعتباری را به‌طور امن ذخیره می‌کند، بنابراین برای انجام پرداخت‌ها نیازی به وارد کردن جزئیات کارت یا حمل کارت فیزیکی وجود ندارد. امنیت پیشرفته یکی دیگر از ویژگی‌های کلیدی کیف پول الکترونیکی است.

سیستم پولی اعتباری چیست؟

نتایج جستجو برای: سیاست اعتباری

تعداد نتایج: 32591 فیلتر نتایج به سال:

اثر سیاست های اعتباری بر ارزش افزوده بخش صنعت ایران

دولت ایران برای تحریک رشد بخش های اقتصادی موردنظر، ابزار های دخالت مستقیم و سیاست گذاری متنوعی در اختیار دارد. توسعه بخش صنعت و صنعتی شدن، از دیرباز توسط این ابزار های دولتی هدف قرار گرفته است. اما ساختار اقتصاد ایران، کاربرد ابزار های کمی سیاست های پولی در کشور را بسیار محدود نموده و در چند دهه اخیر، ابزار های کیفی سیاست پولی، چون اعتبارات بانکی، نقش مهمی را در کنترل بخش های اقتصادی به عهده گر.

مدل کنترل موجودی احتمالی تحت سیاست خرید اعتباری

در سیستم کنترل موجودی کلاسیک فرض بر این است که هزینة خرید هنگام دریافت کالا پرداخت می‏شود. اما گاهی جهت ترغیت خریدار، برای سفارش بیشتر، اجازة پرداخت معوقه به وی داده می‏شود و به این ترتیب سیاست تشویقی اعمال می‌شود. در این پژوهش یک مسئلة کنترل موجودی دوره‌ای بررسی می‌شود که در آن فاصلة زمانی بین دو بازپرسازی متوالی متغیری تصادفی است. در حقیقت، مدل میزان سفارش اقتصادی تحت دو سیاست تصادفی‌بودن فاص.

اثر سیاست های اعتباری بر ارزش افزوده بخش صنعت ایران

دولت ایران برای تحریک رشد بخش های اقتصادی موردنظر، ابزار های دخالت مستقیم و سیاست گذاری متنوعی در اختیار دارد. توسعه بخش صنعت و صنعتی شدن، از دیرباز توسط این ابزار های دولتی هدف قرار گرفته است. اما ساختار اقتصاد ایران، کاربرد ابزار های کمی سیاست های پولی در کشور را بسیار محدود نموده و در چند دهه اخیر، ابزار های کیفی سیاست پولی، چون اعتبارات بانکی، نقش مهمی را در کنترل بخش های اقتصادی به عهده گر.

مدل کنترل موجودی احتمالی تحت سیاست خرید اعتباری

در سیستم کنترل موجودی کلاسیک فرض بر این است که هزینة خرید هنگام دریافت کالا پرداخت می‏شود. اما گاهی جهت ترغیت خریدار، برای سفارش بیشتر، اجازة پرداخت معوقه به وی داده می‏شود و به این ترتیب سیاست سیستم پولی اعتباری چیست؟ تشویقی اعمال می شود. در این پژوهش یک مسئلة کنترل موجودی دوره ای بررسی می شود که در آن فاصلة زمانی بین دو بازپرسازی متوالی متغیری تصادفی است. در حقیقت، مدل میزان سفارش اقتصادی تحت دو سیاست تصادفی بودن فاص.

تجزیه و تحلیل آثار سیاست اعتباری بر سرمایهگذاری زیربخشهای اقتصاد ایران

هدف این مقاله ارزیابی تاثیر سیاست‌های اعتباری بر سرمایه‌گذاری زیربخش‌های اصلی اقتصاد ایران است. به این منظور از روش رگرسیون به‌ظاهر نامرتبط (SUR) برای برآورد تابع سرمایه‌گذاری سه بخش کشاورزی، صنعت و معدن و خدمات در سال‌های 91-1352 استفاده شده و براساس یافته‌های به‌دست‌آمده، «میزان دسترسی به تسهیلات بانکی» برای بخش‌های تولیدی نظیر کشاورزی و به‌ویژه صنعت و معدن اهمیت بسیاری در تحریک سرمایه‌گذاری .

بررسی آثار سیاست اعتباری خرد بر شاخص توزیعی درآمد به تفکیک استان‌های کشور

امروزه در اکثر کشورها سیاست اعطای اعتبارات خرد راهکاری مناسب برای ایجاد فرصت‌های شغلی جدید، مقابله با فقر و توانمندسازی افراد در مناطق کم درآمد مطرح شده است. این تحقیق به بررسی آثار سیاست­های اعتباری خرد بر توزیع درآمد برای دو گروه استان­های بادرآمد سرانه بالای خانوار (12 استان) و استان­های با درآمد سرانه پایین خانوار (18 استان) طی دوره زمانی 1387 تا 1392 به روش پانل دیتا (اثرات تصادفی) می­پردا.

ارزیابی سیاست نوع وثیقه در ارزش اعتباری شرکت‌ها و سیستم پولی اعتباری چیست؟ جیره‌بندی وام:رویکرد جفت‌و‌جورسازی امتیاز

جهش نسبت مطالبات معوق بانکها در سالهای اخیر همزمان با افزایش قیمت سهام در بورس موجب تغییر نگرش مدیران اعتبارات بانک‌ها به‌سمت وثیقههای نقدشونده مانند سهام، برای اعطای تسهیلات شده است. هدف مدیران بانک برای تغییر در سیاست نوع وثیقه جذب شرکت‌هایی با ارزش اعتباری بالاتر و در نهایت کاهش جیره بندی اعتبارات برای این شرکتها است. در این مقاله با استفاده از روش جفت و جورسازی با امتیازدهی (PSM) به بررسی ا.

نقش سیاست های پولی و اعتباری در مدیریت چرخه های تجاری کشور

یکی از مسائل کلیدی که اقتصاددانان و محققان اغلب هنگام مطالعه و تجزیه و تحلیل سیر تکامل فعالیّت اقتصادی با آن مواجهند، تلاش برای توضیح چرخه های تجاری است. با در نظر گرفتن این نکته که توضیح رفتار وام ها و متغیّرهای کلان پولی در طی چرخه های تجاری و اثر سیاست پولی بر پویایی های آن ها، مرحله کلیدی درک نقش بازارهای مالی در اقتصاد واقعی است، این مقاله به دنبال یافتن پاسخی برای این پرسش است که آیا سیاس.

تجزیه و تحلیل آثار سیاست اعتباری بر سرمایهگذاری زیربخشهای اقتصاد ایران

احمد تشکینی, دانشیار موسسه مطالعات و پژوهش های باز. استادیار دانشگاه تربیت مدرس افسانه شفیعی, استادیار موسسه مطالعات و پژوهشهای باز.

هدف این مقاله ارزیابی تاثیر سیاست های اعتباری بر سرمایه گذاری زیربخش های اصلی اقتصاد ایران است. به این منظور از روش رگرسیون به ظاهر نامرتبط (sur) برای برآورد تابع سرمایه گذاری سه بخش کشاورزی، صنعت و معدن و خدمات در سال های 91-1352 استفاده شده و براساس یافته های به دست آمده، «میزان دسترسی به تسهیلات بانکی» برای بخش های تولیدی نظیر کشاورزی و به ویژه صنعت و معدن اهمیت بسیاری در تحریک سرمایه گذاری .

خرید اعتباری چیست؟

به گزارش بازرگانی خبرگزاری مهر، در بسیاری از نقاط دنیا، افراد علاوه بر استفاده از پول نقد و کارت‌های بانکی از دو روش بسیار محبوب دیگر هم برای خرید کردن استفاده می‌کنند. خرید با کارت اعتباری و یا استفاده از سرویس‌های "الان خرید کن، بعداً پرداخت کن" که به‌اختصار به آن‌ها BNPL گفته می‌شود. ساز و کار خرید با هر دوی این روش‌ها تا حدود زیادی به یکدیگر شبیه است و عمده تفاوت در تعداد فروشگاه‌هایی است که می‌توان در آن‌ها خرید کرد.

کارت‌های اعتباری اگر توسط بانک‌ها صادر شوند، عملکردشان شبیه به کارت‌های بانکی است که ما در ایران از آن‌ها استفاده می‌کنیم. یعنی شما می‌توانید در هر دستگاه پوزی از آن استفاده کنید و خرید خود را انجام دهید. اگر کارت اعتباری توسط سرویس‌های دیگری مانند افرم و کلارنا (که دو سرویس ارائه‌دهنده بزرگ و بین‌المللی هستند) صادر شود، شما امکان خرید در فروشگاه‌های طرف قرارداد این سرویس‌ها را دارید. روش دریافت اعتبار و بازپرداخت آن اما تقریباً در همه این سرویس‌های ارائه‌دهنده اعتبار شبیه به یکدیگر است و از این جهات تفاوت چشمگیری با هم ندارند.

داشتن اعتبار چه کمکی به ما می‌کند؟

بارها شده است که به خرید رفته‌ایم و کارت بانکی خود را همراه نداشتیم و یا مجبور به پرداخت مبلغی شدیم که خارج از توانایی مالی ما نبوده است اما در لحظه آن را در حسابمان نداشتیم. یا در روزهای پایانی ماه که معمولاً مبلغی در حسابمان باقی نمانده است، یک خرید ناگهانی مانند خرید هدیه یا برگزاری یک مهمانی یا حتی وقوع حوادثی چون خرابی خودرو یا مریضی می‌تواند بسیار مشکل‌ساز باشد. در این حالت معمولاً مجبور به قرض گرفتن مبلغ مورد نیازمان از یک دوست یا آشنا می‌شویم و یا از خرید کردن منصرف می‌شویم. پس ما به صورت روزانه ممکن است با دو مشکل اساسی روبرو شویم: نداشتن پول مورد نیازمان در لحظه و همراه نداشتن کارت بانکی یا پول نقد.

در این شرایط داشتن اعتبار می‌تواند شما را از ورود به یک بحران مالی نجات دهد.

تفاوت کارت بانکی و کارت اعتباری چیست؟

کارت‌های بانکی که ما در ایران از آن برای خرید استفاده می‌کنیم در واقع کارت بدهی یا همان دبیت کارت است. زمانی که یک حساب سپرده بانکی افتتاح می‌کنید، بانک یک کارت بانکی در اختیار شما قرار می‌دهد تا بتوانید مستقیماً پولی که در سپرده خود دارید را خرج کنید. این کارت در همه پوزهای متصل به شبکه شتاب و همه درگاه‌های پرداخت اینترنتی قابل‌استفاده است.

کارت‌های اعتباری اما شرایط متفاوتی از کارت‌های بانکی دارند. شما باید ابتدا به یک سرویس ارائه‌دهنده اعتبار، درخواست دریافت اعتبار دهید. پس از ثبت‌نام در سیستم این سرویس‌ها، شما وارد فرایند اعتبارسنجی می‌شوید. بعد از این مرحله سرویس ارائه‌دهنده با توجه به امتیازی که در اعتبارسنجی خود کسب کردید، مبلغی را به صورت مجازی و اعتباری در اختیار شما قرار می‌دهد و شما برای استفاده از این اعتبار تنها نیاز به یک کارت اعتباری فیزیکی یا مجازی دارید. این مبلغ نه به حساب بانکی شما واریز می‌شود، نه قابل نقد کردن است و نه قابل جابه‌جایی بین افراد و تنها قابل استفاده در فروشگاه‌های حضوری و اینترنتی طرف قرارداد سرویسی است که از آن اعتبار دریافت کردید.

چگونه اعتباری خرید کنیم؟

برای خرید اعتباری شما باید به فروشگاه های حضوری یا اینترنتی طرف قرارداد سرویس ارائه دهنده اعتبار خود (حضوری یا اینترنتی) مراجعه نمایید.

برای فروشگاه‌های حضوری اگر بخواهیم دقیق‌تر بررسی کنیم، سرویس ارائه‌دهنده اعتبار تالی را برای شما مثال می زنیم. اگر شما اعتبار تالی داشته باشید، می توانید از تمام ۶۰۰ هزار فروشگاه حضوری در سراسر کشور که دستگاه پوز آپ دارند، مانند فروشگاه های هایپرمی، جانبو، پیرکاردین و بسیاری فروشگاه دیگر، از طریق گزینه تله‌پرداز اپلیکیشن آپ و اسکن کردن QR کدی که بر نمایشگر پوز آپ قابل مشاهده است، اعتباری خرید کنید. برای اسکن این کد نیز باید از اپلیکیشن آپ استفاده نمایید و پس از وارد کردن مبلغ خرید خود، در بخش نحوه پرداخت اعتبار تالی را انتخاب نمایید.

نحوه بازپرداخت اعتبار

باز هم اگر سرویس تالی را به عنوان مثال در نظر بگیریم، شما از زمان دریافت اعتبار تالی، به مدت یک ماه فرصت خرید کردن دارید. در آخرین روز ماه برای شما یک صورت‌حساب صادر می‌شود که جزئیات پرداختی‌هایتان در ماهی که گذشت را به شما نشان می‌دهد. از لحظه صدور این صورت‌حساب تا پنجمین روز ماه بعد فرصت دارید تا بدهی خود را بدون کارمزد پرداخت کنید. اگر تا این مدت بدهی خود را پرداخت نکنید، درصدی کارمزد روزشمار بر بدهی شما اعمال می‌شود که باید آن را هم پرداخت نمایید. حال اگر بدهی خود را تا پایان ماه دوم هم پرداخت نکنید، حساب شما به طور موقت مسدود شده و دیگر امکان خرید با آن را ندارید تا بدهی خود را علاوه بر کارمزدهای اعمال شده به طور کامل پرداخت کنید. اگر عدم تسویه شما تا پایان ماه سوم نیز ادامه پیدا کند، حساب شما به طور دائمی مسدود می‌شود.

سیاست های پولی و مالی چیست؟ [سیاست پولی انبساطی و انقباضی]

در حالی که کشور ما در شرایط اقتصادی نا به‌سامانی به سر می‎برد و تورم به شکل لجام‎گسیخته‌ای‌ سال‌هاست که دست از سر اقتصاد ما برنداشته و روز به روز نیز حال اقتصاد بیمار ما را نزارتر می‌کند، اجرای صحیح و به جای سیاست‌های مالی و پولی یکی از موارد بسیار تاثیرگذار بر تنِ بی‌جان اقتصاد ما به حساب می‌آید. باید دید که تاکنون دولت‌ها و بانک مرکزی چگونه توانسته‌اند شرایط اقتصادی را با تصمیماتی که به واسطه این ابزارها می‌گیرند مدیریت کنند؟برای بررسی این موضوع در ابتدا باید دید ماهیت سیاست‌های پولی و مالی چیست و تصمیماتی که در سطح کلان اقتصاد گرفته می‎‌‎شود به کدام یک از این سیاست‌ها مربوط می‌شود؟

به احتمال زیاد عبارت‌ "سیاست‌های پولی و مالی" جزو عباراتی به حساب می‌آید که ممکن است بارها و بارها به گوش هر یک از ما خورده باشد.بی شک تا به حال در خصوص این سیاست‌ها چیزهایی شنیده‌ایم اما ممکن است به طور دقیق ندانیم که مکانیسم این سیاست‌ها به چه شکل عمل می‌کند.اجرای این سیاست‌ها به چه معناست، این تصمیمات چگونه اجرا می‌شود و چرا دولت‌ها به استفاده از آن روی می‌آورند؟

یکی از نکات مهمی که ممکن است در ابتدا برای ما جای سوال داشته باشد این است که آیا سیاست‌های پولی و مالی همانطور که از اسمش پیداست یک نوع عملیات اقتصادی-سیاسی است یا فقط شامل مباحث سیاسی می‎شود؟پاسخ این است که سیاست‌های پولی و مالی را باید محل هم‌پوشانی اقتصاد و سیاست دانست.

تاریخچه اختراع سیاست‌های پولی و مالی

ممکن است تصور شود که سیاست‌های پولی و مالی اختراع جدیدی در اقتصاد محسوب می‌شود اما حقیقت این است که سابقه به وجود آمدن این تلاقی اقتصاد و سیاست به گذشته‌ای بسیار دور برمی‌گردد. به نظر می‎رسد اگر بخواهیم ریشه قدیمی‌ترین سیاست‌های پولی اجرا شده را پیدا کنیم باید مخترع اولیه این سیاست‌ها را کسانی بدانیم که برای اولین بار در تاریخ پول‌ها را کم ارزش ‌کردند در واقع این سیاست‌ها ابتدا زمانی اجرا شد که دولت‌ها سکه‌ها را جمع آوری کرده و پس از ذوب کردن آنها را با فلزات ارزان قیمت‎تر ترکیب می‌کردند که از این طریق وزن و عیار سکه را تغییر می‌دادند.کاهش دادن ارزش پول در سال‎های آخر امپراطوری روم در سطح گسترده‌ای انجام می‌شد، اما تکمیل آن در اروپای غربی به دوره‎های میانه اخیر بازمی‌گردد.

در قرن 15 میلادی پادشاهان فرانسه که قادر به جمع آوری مالیات به اشکال عادی‌تر نبودند نیز به نوعی از روش کاهش ارزش پول استفاده کردند و توانستند از پول کاهش یافته به عنوان یک مالیات تورمی برای تأمین هزینه‌های جاری جنگ 100 ساله با انگلستان استفاده کنند.با این حساب می‌توان گفت اجرای سیاست‌های پولی و مالی تاریخچه‎ای تقریبا به اندازه تاریخچه اختراع سکه و پول کاغذی دارد.

سیاست‌های مالی و پولی چیست؟

باید بدانیم که دولت‌ها می‌توانند با برخی تصمیمات اقتصاد را در سطوح کلان تحت تاثیر و مدیریت خود قرار دهند که به طور کلی این اقدامات در قالب سیاست‌های پولی و مالی انجام می‎شود در تعریف ساده‌تر به تمامی ابزارهایی که به کار بسته می‎شود تا بتوان با آن‎ها اقتصاد را کنترل و بر آن اثرگذاری داشته باشد سیاست‌های پولی و مالی محسوب می‎شود.

سیاست پولی چطور کار می‌کند؟

رابطه بین نرخ بهره در اقتصاد و عرضه پول را سیاست پولی می‌گویند.سیاست پولی ابزارهای مشخصی دارد که می‌توان از طریق آن‌ها بر مواردی نظیر رشد اقتصادی، تورم، نرخ ارز و بیکاری تاثیر گذاشت. برای اعمال چنین سیاست‌هایی بانک مرکزی سکان هدایت کشتی اقتصاد را در سطحی کلان به دست می‌گیرد در واقع به دلیل در دست داشتن انحصار چاپ پول بانک مرکزی کنترل و مدیریت عرضه پول و نرخ بهره را بر عهده دارد و از همین طریق سیاست‌های پولی را به اجرا درمی‌آورد.

سیاست پولی از دو نوع سیاست انبساطی و انقباضی استفاده می‌کند در واقع هر سیاست یا راهکاری که افزایش‌دهنده عرضه پول است را سیاست پولی انبساطی می‌گوییم.

سیاست پولی انبساطی راهکار شرایط رکودی

سیاست انبساطی زمانی به داد دولت‌ها می‌رسد که اقتصاد در شرایط رکودی به سر می‌برد در چنین مواقعی بانک مرکزی برای برقراری تعادل در اقتصاد و کم رنگ کردن اثرات نامطلوب رکود با افزایش عرضه پول دست به مهار رکود می‌زنند.

سیاست پولی انقباضی چطور عمل می‌کند؟

به راهکارها و اقداماتی که کاهش عرضه پول را رقم می‌زند، سیاست‌های پولی انقباضی می‌گویند.

اگر بخواهیم به این موضوع بپردازیم که به طور کلی هدف از سیاست‌های پولی و مالی چیست باید بگویم دولت‌ها از طریق این نوع سیاست‌ها سعی در ثبات بازارهای مالی، ثبات نرخ بهره، تثبیت قیمت‌ها، رشد اقتصادی، ایجاد اشتغال و تثبیت بازار ارز دارند.

موضوع مهم‌تری که باید آن را مورد بررسی قرار دهیم این است که نحوه اجرا شدن این سیاست‌ها چگونه و توسط چه نهادی اجرا می‌شود؟سیاست‌های پولی توسط بانک مرکزی و با کنترل نرخ بهره، نرخ سپرده قانونی، نرخ تنزیل مجدد، کنترل کمی و کیفی اعتبارات و ورود به عملیات بازار باز اجرایی می‌شود.در حقیقت این بانک مرکزی است که می‎تواند به شکل مستقیم و یا غیرمستقیم سیاست‎های پولی کشور را تنظیم و به نوعی کنترل کند.

اگر بانک مرکزی به شرایط بازار پول اتکا نکند در واقع به شکل مستقیم به اجرای سیاست‌های پولی روی آورده است ولی اگر اجرای این سیاست‎ها را متکی بر بازار پول بداند و تمامی بار را روی دوش بازار پولی بگذارد یعنی اثرگذاری خود را به شکلی غیرمستقیم اعمال کرده است.اثر غیرمستقیم بانک مرکزی در اجرای سیاست‌های پولی را اثرگذاری بر شرایط بازار پول به عنوان منتشرکننده پول پرقدرت می‌توان مشاهده کرد.

ابزارهای اجرای سیاست پولی

بانک مرکزی ابزارهای گوناگونی برای اجرای سیاست‌های پولی به شکل مستقیم و غیرمستقیم دارد.ابزارهایی که بانک مرکزی برای اجرای روش مستقیم به کار می‎بندد را باید کنترل نرخ سود بانکی و به علاوه ایجاد سقف اعتباری در پی محدودیت‌های اعتباری و در واقع اعطای اعتبارات دانست.

یکی از ابزارهایی که بانک مرکزی در اجرای سیاست‌های خود به شکل غیرمستقیم به کار می‎بندد نیز نسبت سپرده قانونی است.در واقع بانک‎ها همواره باید نسبتی از بدهی‌های ایجاد شده و به خصوص سپرده‎های اشخاص را در بانک مرکزی نگهداری کنند که این نسبت همواره بین 10تا30درصد است.

انتشار اوراق مشارکت توسط بانک مرکزی را نیز باید یکی از ابزارهای مورد استفاده در روش غیرمستقیم اجرای سیاست‌های پولی دانست.در واقع این روش با اجرای عملیات بازار باز توسط بانک مرکزی انجام می‎شود این ابزار را باید یکی از ابزارهای تاثیرگذار در میان سیاست‌های انقباضی و اجرای عملیات بازار باز دانست.در واقع با این اقدام از سوی بانک مرکزی انجام می‎شود نقدینگی کاهش و به نوعی جذب نقدینگی‎ از سوی مردم صورت می‌‌گیرد که به شکل قابل توجهی می‎تواند دست به کاهش رشد نقدینگی در دل اقتصاد بزند.

سپرده ویژه بانک‌ها نزد بانک مرکزی هم یکی دیگر از ابزارهایی است که به منظور کنترل و مهار نقدینگی با استفاده از جذب منابع مازاد بانک‎ها صورت می‌گیرد.

سیاست مالی چیست و چه کاری انجام می‌دهد؟

عملکرد دولت را در خصوص سطح خریدها، پرداخت‎های انتقالی و نظام مالیاتی سیاست مالی می‌گویند.در واقع ابزارهایی که دولت مستقیما برای اثرگذاری بر اقتصاد به کار می‌بندد سیاست مالی محسوب می‌شود.سیاست‌های مالی به کلی مربوط به مخارج و هزینه‌های خود دولت است.

ابزارهای درآمدی دولت که مالیات است و هزینه‌های دولت که هر دو بر مدیریت اقتصاد در سطح کلان تاثیر به سزایی دارد در اجرای این سیاست به کار گرفته می‎شوند.در واقع نحوه استفاده دولت از بودجه به منظور اثرگذاری بر فعالیت‌های اقتصادی از طریق الگوی تخصیص منابع، توزیع درآمد و تقاضای کل خلاصه‌ای از اقداماتی است که دولت در اجرای سیاست‌های مالی در دستور کار خود قرار می‌دهد.

سیاست‌های مالی با توجه به شرایط اقتصاد اتخاذ می‎شود؛ اگر اقتصاد کشور در حالت تعادل باشد و مخارج دولت به کلی توسط درآمدهای مالیاتی تامین شود و بودجه در سطح فعالیت‌های اقتصادی به شکلی خنثی ظاهر شود دولت سیاست مالی خنثی را اجرایی کرده است.

در مواقعی که هزینه‌های دولتی از درآمدهای مالیاتی فراتر می‎رود و در حقیقت اقتصاد دچار رکود می‎شود سیاست مالی انبساطی مورد استقبال دولت قرار می‌گیرد برعکس زمانی که مخارج دولت‌ها از درآمدهای مالیاتیشان کمتر است سیاست مالی انقباضی به کار بسته می‌شود.

به طور کلی کاهش هزینه و افزایش درآمد مالیاتی اجرای سیاست مالی انقباضی است و کاهش مالیات به همراه افزایش هزینه‎های دولت سیاست‌های مالی انبساطی را رقم می‌زند.این ابزار می‌تواند در کوتاه مدت باعث رشد اقتصاد شود اما اجرای آن در بلندمدت نیز کاهش نرخ طبیعی تولید را به ‌همراه خواهد داشت.

تفاوت سیاست پولی با مالی

به طور خلاصه سیاست‌های پولی نرخ بهره را مدیریت کرده و کل عرضه پول در گردش را تحت کنترل درمی‌آورد این سیاست همواره توسط بانک‌های مرکزی و برای تحریک فعالیت‎های اقتصادی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اما سیاست مالی مربوط به اقدامات مالیاتی بوده و به نوعی در بودجه خودش را نشان می‌دهد که با این حساب توسط دولت ها تعیین می‌شود افزایش اشتغال و درآمد از مهم‌ترین نتایجی است که در این سیاست دنبال می‌شود.

اقتصاددان‌ها چه می‌گویند؟

در شرایط فعلی که اقتصاد ما روزهای سختی را پشت سر می‌گذارد و در برابر آینده‌ای پر از ابهام و چندگانگی قرار گرفته است، نظرات متعددی در خصوص به سیستم پولی اعتباری چیست؟ کاری این سیاست‌ها به گوش می‌‌رسد.برخی از اقتصاددان‎ها معتقدند با توجه به تورم افسارگسیخته‌ای که در حال حاضر در اقتصاد بیداد می‌کند و با در نظر داشتن هشدارهایی که در خصوص ابرتورم در نیمه دوم سال داده می‎شود، بهتر است سیاست پولی انقباضی و سیاست مالی دولت انبساطی باشد.با این رویکرد می‌توان تا حدی خلق نقدینگی را که به ارقام وحشتناکی رسیده است کنترل کرد.

یکی دیگر از سیاست‌هایی که به نظر می‌رسید دولت در سال 1400 به شکل چشمگیری به آن روی بیاورد انتشار اوراق مشارکت بود که برخلاف تصور صورت گرفته با اینکه شش ماه از شروع سال 1400می‌گذرد شاهد استفاده قابل توجه دولت از این ابزار نبوده‎ایم هر چند به نظر می‎رسید در شرایط فعلی با توجه به کسری بودجه عظیمی که دولت با آن روبه رو است از این روش به شکل موثری استفاده کند. در حال حاضر به نظر می‌آید دولت راه چاره‌ای جز انتشار اوراق، مولدسازی دارایی‌های خود و اجرای سیاست مالی انبساطی با استفاده از ظرفیت‌های بازار سرمایه در پیش نداشته باشد.

نهاد های مالی

در کشور های توسعه یافته، اقتصاد توسعه یافته حاکم است که در این نوع اقتصاد، نهاد های مالی قوی ای وجود دارند که موتور توسعه کشور را به حرکت در می آورند. این نهاد های مالی، به نهاد های مالی توسعه ای معروف اند.

حال می توان گفت با توجه به این که هدف ایران نیز، طی نمودن مسیر توسعه می باشد، لذا برای رسیدن به یک اقتصاد قوی و پویا نیاز است که نهاد های مالی توسعه ای در آن سازمان یابد.

نهاد های مالی و بازار پول:

واسطه های مالی و همچنین بانک مرکزی از مهم ترین نهاد های مالی در بازار پول و سرمایه ایران محسوب می شوند که از واسطه های مالی می توان به بانک های تجاری، دولت، موسسات دولتی، کارگزاری ها، صندوق های سرمایه گذاری و … اشاره نمود که نقش بسیار مهمی را در بازار پول و سرمایه به عهده دارند.

وظایف بانک مرکزی:

از جمله وظایف اصلی بانک مرکزی می توان به موارد زیر اشاره کرد.

بانکداری دولت:

بر اساس نیاز دولت، لازم است که وجوه دولتی در یک حساب حفظ شوند تا امکان استفاده از آنها در مواقع لزوم، موجود باشد. دولت این وجوه را نزد بانک مرکزی نگه داری می کند وهمانند اشخاص حقیقی، وجوهی را که لازم دارد، از طریق استقراض از بانک یا فروش اوراق بهادار کسب می نماید.

کارگزار دولت:

در خیلی از کشور های غربی، بسیاری از وظایف تجاری کشور، به عهده خزانه داری می باشد و این کار از طریق بانک مرکزی انجام می گیرد. همچنین انتقال سفارشات مالی مهم دولت نیز بر عهده بانک مرکزی است.

تسعیر و یا بازخرید بدهی های دولت و همچنین خرید مجدد اوراق خزانه نیز از جمله وظایف تجاری بانک مرکزی به شمار می رود. بانک مرکزی خدمات کارگزاری ویژه را نیز برای دولت انجام می دهد.

این نوع خدمات، پرداخت ها و توافق های تجاری را شکل می دهد که در سطح بین المللی می باشند و حساب های بانکی مجزایی برای آنها در نظر گرفته شده است.

همچنین می توان گفت که بانک مرکزی به عنوان یک کارگزار برای دولت، وظیفه کنترل ارز را نیز بر عهده دارد.

بانکداری بانک های تجاری:

بانک های تجاری، بخشی از سرمایه و وجوه خود را در اختیار بانک مرکزی قرار می دهند و زمانی که به آن نیاز داشته باشند، اقدام به اخذ قرض از بانک مرکزی می نمایند. بانک مرکزی نیز سپرده ها را پذیرفته و وجوه دریافتی را به سایر بانک ها انتقال می دهد.

بنابراین، این بانک ها (بانک های تجاری)، یک حساب جاری نزد بانک های دیگر دارند که می توانند از آن قرض کنند.

آخرین وام دهنده:

بانک های تجاری زمانی که به وام نیاز داشته باشند، آن را از بانک مرکزی دریافت می کنند که در این صورت بانک مرکزی به عنوان آخرین وام دهنده می باشد.

قدرت بانک مرکزی در اعتبار آن می باشد که یک سلاح قدرتمند برای ایجاد تعادل در جریانات پولی و فعالیت های اعتباری بانک های تجاری می باشد. بر این اساس، بانک مرکزی وظیفه تنزیل مجدد و همچنین اطلاق آخرین وام دهنده را از قدرت انحصاری چاپ اسکناس دارا می باشد.

اصطلاح تنزیل مجدد، در زمان صدور برات تجاری مورد استفاده قرار می گیرد. در این صورت بانک موظف است که تمامی برات های تجاری فروخته شده را جمع آوری نموده تا به این وسیله بتواند احتیاجات موقت به وجه نقد را رفع نماید.

برات های ارزی که به بانک انتقال می یابند، به عنوان ذخیره نقدی درجه دوم برای بانک مرکزی محسوب می شوند و هدف بانک مرکزی از تحقیق تنزیل مجدد، حفظ تعادل در معاملات می باشد و باعث می شود که هیچ معامله معتبر و لازمی، خارج از رده صورت نگیرد.

کنترل و تنظیم عرضه پول:

کنترل و تنظیم عرضه پول، از مهم ترین وظایف بانک مرکزی است که به روش های زیر انجام می گردد.

کنترل چاپ پول:

در بسیاری از کشور ها، تعیین میزان پول در گردش به عهده بانک مرکزی می باشد و بانک برای کنترل آن دارای قدرت زیادی می باشد و در زمان کاهش عرضه نسبت به میزان تقاضا، عرضه را افزایش داده تا با میزان تقاضا در تعادل بماند.

تنظیم فعالیت های بانک های تجاری از طریق تغییر در نرخ ذخیره قانونی:

زمانی که اقتصاد کشور به ذخایر نقدی احتیاج داشته باشد، بانک مرکزی موظف است که ذخایر نقدی مناسب را فراهم نموده و افزایش در ذخیره قانونی بانک های تجاری را بررسی می نماید و آنها را مجبور به کاهش اعتبارات می کند.

عملیات بازار باز:

عملیات بازار باز یکی از مهم ترین ابزار های کنترلی عرضه پول در کشور های غربی به شمار می رود که بانک مرکزی از طریق خرید و فروش اوراق بهادار دولتی و حتی غیر دولتی و برات های ارزی، میزان پول در گردش را تحت کنترل خود درآورده و قادر به افزایش یا کاهش آن می باشند.

مجموعه ابزار های فوق:

ابزار های ذکر شده در بالا، ابزار هایی هستند که بانک مرکزی می تواند به وسیله آنها، عرضه پول و اعتبار را تحت کنترل خود در بیاورد.

کنترل حجم پول و اعتبار جاری:

لذا می توان گفت که بانک مرکزی، می تواند به بانک های تجاری و سایر بنگاه های اقتصادی و مالی دستور مستقیم جهت کنترل حجم پول و اعتبار جاری را کنترل نماید.

انجام مبادلات مالی بین المللی:

مبادلات مالی بین المللی، آخرین وظیفه ای می باشد که انجام آن به عهده بانک مرکزی قرار گرفته است و تمامی دریافت ها و پرداخت های تجارت خارجی را کنترل می نماید. به عبارتی، تمامی فعالیت های مالی که با کشور های خارجی وجود دارد، از طریق بانک مرکزی صورت می گیرد.

بانک های تجاری، بزرگ ترین گروه از نهاد های فعال در بازار پول می باشند که منابع آنها از طریق سپرده های دیداری و پس انداز ها، جمع آوری می گردند و در قالب وام ارائه می شوند.

به عبارتی می توان گفت که وظیفه اصلی بانک های تجاری، تجهیز و تخصیص منابع مالی می باشد که از جمله خدمات بانک های تجاری را می توان به موارد زیر اشاره نمود:

• خلق پول از طریق سپرده های جدید
• پیشنهاد ابزار های پرداخت برای سیستم پولی اعتباری چیست؟ خرید کالا و خدمات
• عرضه خدمات مالی بین المللی شامل تضمین اعتبارات واردات مربوط به شرکت ها
• اعطای وام به دولت های خارجی و شرکت های چند ملیتی
• ارائه اطلاعات و آگاهی های لازم در رابطه با فرصت های سرمایه گذاری خارجی و بازار های خارجی به مشتریان خود و خرید و فروش اسناد خارجی برای مشتریان
• ارائه خدمات مربوط به سرمایه گذاری

موسسه مشاوران مطالعه مقاله چک برگشتی را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

موسسات اعتباری غیر بانکی

موسسات اعتباری غیر بانکی:

یکی دیگر از نهاد های فعال در بازار پول می توان به موسسات اعتباری غیر بانکی اشاره نمود که از طریق جذب سپرده های غیر دیداری، اخذ تسهیلات و استفاده از سایر ابزار های مالی، قادر به تجهیز منابع می باشند. این منابع به اعطای تسهیلات اعتباری تخصیص داده می شوند که بنا به تشخیص بانک مرکزی، واسطه بین عرضه کننده و متقاضی منابع مالی می باشد.

نکته: مهم ترین وجه تمایز موسسات با بانک های تجاری، قدرت خلق پول می باشد که بانک های تجاری قادر به انجام آن هستند اما موسسات غیر بانکی این قدرت را ندارند.

نهاد های بازار سرمایه:

مهم ترین نهاد هایی که در بازار سرمایه وجود دارند، نهاد های خود تنظیم گر، واسطه های مالی و فعالین بازار می باشند که به صورت زیر دسته بندی می شوند.

نهاد های خود تنظیم گر:

نهاد های خود تنظیم گر دارای ویژگی های زیادی هستند که یکی از مهم ترین آنها، برخورداری از استاندارد های حرفه ای و اخلاقی می باشد. این ویژگی، وظایف نظارتی مقام ناظر در بازار سرمایه را تفویض داده است.

در واقع می توان گفت که نهاد های خود تنظیم گر می توانند برای حسن انجام وظایف و تنظیم فعالیت های حرفه ای، اقدام به وضع و اجرای قوانین و استاندارد های حرفه ای نمایند.

مهم ترین سازمان های خود تنظیم گر عبارتند از:

بورس اوراق بهادار:

بورس اوراق بهادار از جمله مهم ترین نهاد های خود تنظیم گر فعال در بازار دست دوم اوراق بهادار به شمار می آید.

از جمله وظایف اصلی در بورس اوراق بهادار می توان به فراهم نمودن بازاری شفاف اشاره نمود که مناسب داد و ستد باشد. همچنین، سیستمی برای نظارت بر جریان معاملات می باشد که عملیات بازار و فعالیت اعضا را تحت نظر دارد.

در این راستا، یک بورس اوراق بهادار به طور متعارف، مسئولیت های زیر را بر عهده خواهد داشت:

1. تصمیم گیری درباره پذیرش یا لغو پذیرش اعضا شامل کارگزاران، معامله گران، بازار گردانان و مشاوران و مدیران سرمایه گذاری
2. تصمیم گیری درباره پذیرش سیستم پولی اعتباری چیست؟ یا لغو پذیرش ابزار های مالی قابل داد و ستد در بورس اعم از سهام، ابزار های بدهی و ابزار های مشتقه
3. فراهم آوردن یک سیستم داد و ستد مناسب و کارآمد
4. فراهم آوردن یک سیستم مناسب و کارآمد برای تسویه و پایاپای داد و ستد
5. فراهم آوردن یک سیستم مناسب برای نظارت بر جریان داد و ستد، عملیات بازار و فعالیت اعضا
6. فراهم آوردن امکانات و تسهیلات لازم برای سیستم پولی اعتباری چیست؟ توزیع و انتشار اطلاعات مربوط به داد و ستد و نیز سایر اطلاعات لازم برای تصمیم گیری درباره داد و ستد اوراق بهادار

بورس کالا:

بورس کالا، جز نهاد های سازمان یافته ای محسوب می شوند که برای خرید و فروش کالا از آن استفاده می شود. در این بورس، خرید و فروش کالا ها به دو صورت انجام می گیرد.

بازار آتی:

در بازار آتی، قراردادهای آتی و نه خود کالا ها، توسط واسطه های بازار و از طریق حراج حضوری مورد داد و ستد قرار می گیرند. بر اساس این قرارداد ها تحویل کالا یا دریافت آن در یک زمان معین ضمانت می شود.

بازار نقدی:

در بازار نقدی، کالا ها به طور واقعی و فیزیکی در قیمت هایی که خریداران و فروشندگان بر روی آنها توافق کرده اند، داد و ستد می شوند.

بورس های آتی از طریق ارتباط بین کسانی که می خواهند برای گریز از ریسک ناشی از ناپایداری قیمت کالا ها، داد و ستد تامینی انجام دهند و کسانی که با به کار گرفتن سرمایه خود در این بازار ها و پذیرش ریسک، انتظار کسب سود دارند، امکان داد و ستد تامینی برای کنترل ریسک نوسان قیمت کالا ها را فراهم می آورند.

از این رو، انتقال ریسک و توزیع آن بین اجزای بازار از مهم ترین کارکرد های این بازار ها به شمار می آید.

کشف قیمت:

کشف قیمت به معنی گرد آوری و آشکار نمودن اطلاعاتی در مورد قیمت های آتی کالا ها، از دیگر کارکرد های بازار آتی می باشد.

موسسات سپرده گذاری و نگهداری از اوراق بهادار:

موسسات سپرده گذاری، با هدف نگهداری اوراق بهادار و انتقال مالکیت اوراق بدون انتقال فیزیکی آن می باشد که از طریق انتقال اوراق از یک حساب به حساب دیگر، و به طور کلی سرعت بخشیدن به داد و ستد در بازار اوراق بهادار ایجاد شده اند.

ایجاد موسسات سپرده گذاری و نگهداری اوراق بهادار، با توجه به گسترش چشم گیر بازار های مالی و رشد حجم داد و ستد در بورس های اوراق بهادار، امری اجتناب ناپذیر بوده و باعث کاهش خطرات مربوط به تاخیر در تحویل، گم شدن، سرقت و جعل اوراق بهادار و صرفه جویی در وقت و هزینه نقل و انتقال اوراق شده و به افزایش کارایی تسویه و پایاپای و انتقال اوراق بهادار کمک می کند.

موسسه مشاوران مطالعه مقاله انواع دارایی را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

واسطه های بازار

واسطه های بازار:

واسطه های بازار به عنوان نهاد های اجرایی و عملیاتی بازار اوراق بهادار، تمامی فعالیت های مربوط به عرضه اولیه اوراق و تضمین فروش آنها، مدیریت پرتفوی، انجام سفارش های خرید و فروش مشتریان، مشاوره و امور مربوط به تهیه، پردازش و انتشار اطلاعات داد و ستد اوراق بهادار و تنظیم عرضه و تقاضای اوراق بهادار در بازار را انجام می دهند.

برخی از مهم ترین واسطه های بازار را می توان به صورت زیر بر شمرد:

شرکت های تامین سرمایه (بانک های سرمایه گذاری):

این موسسات که در بازار اولیه فعالیت می کنند، قیمت گذاری، بازاریابی و فروش اوراق بهادار شرکت ها را در انتشار اولیه از طریق عرضه عمومی یا خصوصی بر عهده دارند.

موسسات مزبور، گاه بر اساس قرارداد متعهد می شوند که بخشی از اوراق بهادار شرکت را که فروش نرفته است، خریداری نمایند.

کارگزاران:

اشخاصی هستند که به عنوان واسطه بین خریداران و فروشندگان به داد و ستد اوراق بهادار می پردازند. کارگزاران به عنوان نماینده مشتری و به حساب مشتری، در مقابل دریافت کارمزد، به خرید و فروش اوراق بهادار می پردازند.

معامله گران:

معامله گران، واسطه های مالی هستند که به حساب خود اوراق بهادار می خرند و از موجودی سهام خود به مشتریان می فروشند یا اوراق بهادار آنها را خریداری می کنند.

معامله گران کارمزد دریافت نمی کنند بلکه از تفاوت قیمت خرید و فروش اوراق بهادار سود می برند.

مشاوران سرمایه گذاری:

مشاوران سرمایه گذاری نهاد هایی هستند که به اشخاص یا نهاد های دیگر در زمینه ارزش گذاری اوراق بهادار، سرمایه گذاری در اوراق بهادار و تهیه سبد سرمایه گذاری مشاوره می دهند.

بازار گردانان:

بازار گردانان از نهاد های مهم فعال در بورس های اوراق بهاداراند که با داشتن توان مالی و تخصص لازم، مسئولیت حفظ بازاری منظم و مداوم برای سهام خاصی را عهده دار می سیستم پولی اعتباری چیست؟ شوند.

در واقع بازارگردان با خرید و فروش سهام، به مقابله با عدم تعادل های موقت می پردازد و می کوشد تا عرضه و تقاضا را متعادل سازد.

به عبارت دیگر بازارگردان گاه در نقش خریدار، در مواردی که سهم خاص و مورد نظر خریدار ندارد و گاه در نقش فروشنده، چنان چه سهم خاصی فروشنده نداشته ولی خریداران بالقوه ای دارد، در بازار فعالیت می کند.

بازارگردان می تواند به عنوان یک کارگزار برای سفارش دهندگان خرید و فروش سهام را ” با استفاده از دفاتر خود که در آن سفارش خرید و فروش اوراق بهادار با قیمت های معین پیشنهادی ثبت شده است” انجام دهد یا به عنوان یک معامله گر، اوراق بهادار تعیین شده را برای موجودی خود معامله کند.

شرکت های سرمایه گذاری:

شرکت های سرمایه گذاری از جمله واسطه های مالی هستند که کارکرد اصلی آنها مدیریت تخصصی سرمایه‌گذاری در بازار اوراق بهادار است.

اگر چه انواع متعددی از شرکت های سرمایه گذاری با کارکرد های مختلف وجود دارند، اما شرکت های فعال در بورس های اوراق بهادار، به طور معمول با هدف مدیریت پرتفوی وارد بورس می شوند.

این شرکت ها با فروش اوراق سرمایه گذاری خود به عموم، وجوه به دست آمده را در ترکیب متنوعی از اوراق بهادار سرمایه گذاری می کنند و به نمایندگی از دارندگان اوراق به اداره آن می پردازند.

سایر فعالان بازار سرمایه:

علاوه بر نهاد ها و موسسات فوق، نهاد های دیگری با وظایف و کارکرد های خاص در بازار سرمایه فعالیت می کنند که مهم ترین آنها عبارتند از:

موسسات رتبه بندی خطر و اعتبار:

کارکرد اصلی این موسسات، رتبه بندی اوراق بدهی شرکت ها با توجه به ریسک عدم بازپرداخت یا ورشکستگی است. این موسسات به انجام کار های زیر می پردازند.

• تحلیل مالی
• ارزیابی مدیریت
• تحلیل صنعت و بررسی احتمال عدم پرداخت بهره یا سود و باز پرداخت اصل سرمایه
• نوع و شرایط تعهدات
• حفاظت دارایی ها به هنگام ورشکستگی
• سازماندهی مجدد و سایر مسایل قانونی
• وجود ضمانت و بیمه به رتبه بندی اوراق بدهی

موسسات مزبور با رتبه بندی اوراق بدهی با تعهدات ثابت، به سرمایه گذاران کمک می کنند تا چشم انداز پرداخت سقف تعهد شده مورد نظر را با توجه به ریسک عدم بازپرداخت یا ورشکستگی ارزیابی کنند.

پردازش گران حرفه ای اطلاعات یا فروشندگان حرفه ای اطلاعات:

فعالیت عمده این گونه موسسات، گرد آوری و پردازش اطلاعات به منظور اتخاذ تصمیم در زمینه سرمایه گذاری در اوراق بهادار است.

اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله کشف تقلب را به شما پیشنهاد می کنیم.