مقاله تعاریف حسابداری
کاربر گرامی ،توجه داشته باشید ، مقالات موجود در وبسایت ، از بستر اینترنت و جستجو در سایت های اینترنتی ( بصورت خودکار) جمع آوری شده اند، لذا لطفا جهت یافتن منابع اصلی انتشار دهنده از موتورهای جستجو کمک بگیرید.
تعاريف حسابداری :
شايد بيش از چند قرن از آموزش حسابداری در چارچوب مشخص در كشورهاي در حال توسعه نميگذرد، در طول اين مدت نظريات مختلفي در مورد تعريف حسابداری ارائه اصل تحقق درآمد شده است ، تعدادي از اين نظريات در مورد تعاريف حسابداری به شرح زيراست :
1- حسابداری يك فن است ، فن جمعآوري ، تلخيص و طبقه بندي اطلاعات (1952)؛
2- حسابداری يك فعاليت خدماتي است كه وظيفة تهيه اطلاعات كمي را براي استفاده كنندگان جهت تصميم گيريهاي اقتصادي به عهده دارد(APB 1977).
3- حسابداری يك زبان است و ميتواند به طور سيستماتيك ارتباطي را بين واحد اقتصادي و افراد ذي نفع ايجاد كند ؛
4- حسابداری در حقيقت ثبت كننده وقايع است ؛
5- حسابداری واقعيت اقتصاد جاري است ؛
6- حسابداری يك خدمت و كالاست ؛
7- حسابداری سيستم اطلاعاتي است .( اين نظر يه پس از كامپيوتر و توسعة سيستم اطلاعاتي مطرح شد .)
اما به طور كلي حسابداری را ميتوان به صورت فرايند شناسايي ، اندازه گيري ، طبقه بندي و گزارش اطلاعات مالي به منظور فراهم كردن امكان قضاوت آگاهانه و اتخاذ تصميمات منطقي توسط استفاده كنندگان از اطلاعات مالي تعريف كرد .
از آن جا كه محيط فعاليت واحدهاي تجاري متغير است و تغيير در ساختار سياسي، اجتماعي ، اقتصادي محيط باعث تغيير در نيازهاي اطلاعاتي استفاده كنندگان از اطلاعات مالي ميشود ، حسابداری نيز در واكنش به اين تغييرات براي تأمين نيازهاي مختلف استفاده كنندگان از اطلاعات حسابداری ناگزير به تغيير ميباشد .
هدف :
حسابداری يك سيستم است كه در آن فرآيند جمعآوري، طبقهبندي ، ثبت، خلاصه كردن اطلاعات و تهيه گزارشهاي مالي و صورتهاي حسابداری در شكلها و مدلهاي خاص انجام ميگيرد. تا افراد ذينفع درون سازماني مثل مديران سازمان و يا برونسازماني مثل بانكها، مجمع عمومي سازمان مورد نظر و يا مقامات مالياتي بتوانند از اين اطلاعات استفاده كنند. به همين دليل فردي كه تحصيلات دانشگاهي ندارد، بيشتر دفتردار است تا حسابدار. چرا كه گزارشهاي اين دسته از افراد مطابق استاندارد نيست و پردازش كافي نميشود و بيشتر تراز حسابها ميباشد. براي مثال يك حسابدار تجربي نميتواند براحتي بين دارايي كوتاه مدت و بلند مدت تفاوت قائل شود و يا نميداند كه چگونه بايد معاملات ارزي را در دفاتر ثبت كرد.
حسابداری به عنوان يك نظام پردازش اطلاعات، دادههاي خام مالي را دريافت نموده، آنها را به نظم در ميآورد.
محصول نهايي نظام حسابداری گزارشها و صورتهاي مالي است كه مبناي تصميمگيري اشخاص ذينفع (مديران ، سرمايهگذاران ، دولت و . ) قرار ميگيرد.
نکته مهم:
اگر هنوز ثبت نام نکرده اید برای درخواست مشاوره تلفنی رایگان این فرم را اصل تحقق درآمد تکمیل کنید و یا عدد 2 را به 30006016 پیامک نمایید. مشاورین مرکز در اسرع وقت با شما تماس گرفته و اطلاعات کاملی پیرامون آشنایی با دوره آموزش مجازی حسابداری و مدرک معتبر پایان دوره آن در اختیارتان خواهند گذاشت.
ماهيت :
يك حسابدار متخصص، در آينده ميتواند مدير مالي يك سازمان يا شركت گردد يعني ميتواند به مديريت يك شركت ايده بدهد كه منابع موجودش را در چه راههايي سرمايهگذاري نمايد تا استفاده بهينه كند و يا اگر شركت به منابع مالي جديد نياز داشت يك مدير مالي بر اساس دانش آكادميك خود ميتواند بگويد كه از چه طريقي بايد تامين مالي كرد. و مجموع اين فعاليتها خارج از توانايي يك حسابدار تجربي است.
«حسابداری يك سيستم اطلاعاتي است كه با فراهمكردن اطلاعات لازم كمك ميكند تا سرمايهگذارها، اعتبار دهندگان، مديران و دولت نسبت به مسائل اقتصادي بهتر بتوانند، تصميم بگيرند. براي مثال اگر شخصي بخواهد در يك شركتي سرمايهگذاري كند، تمايل دارد كه وضعيت مالي آن شركت و يا نتايج عمليات آن شركت را در طي سالهاي قبل بداند. موضوعاتي كه به صورت گزارشهاي مالي توسط حسابداران تهيه ميشود.
«حسابداری به منظور جوابگويي به نيازهاي انسان به وجود آمده است. به همين دليل با گذشت زمان و به موازات گسترش فعاليتهاي اقتصادي و افزايش پيچيدگي آن ، هدفها و روشهاي حسابداری براي جوابگويي به نيازهاي اطلاعاتي، توسعه يافته است. چرا كه اشخاص، شركتها و دولت براي تصميمگيري در مورد توزيع مناسب منابع مالي نياز به اطلاعاتي قابل اتكا دارند كه اين اطلاعات را به ياري حسابداری ميتوان به دست آورد. از سوي ديگر انجام سرمايهگذاري يكي از مواد ضروري و اساسي در فرآيند رشد و توسعه اقتصادي كشور است و سرمايهگذاران نيز از بعد عرضه سرمايه، تا حد امكان سعي دارند منابع مالي خودرا به سويي سوق دهند كه كمترين ريسك و بيشترين بازده را داشته باشد. يعني به دنبال برآورد ريسك سرمايهگذاريها خواهند بود. اين در حالي است كه يكي از مباني اساسي براي محاسبه ريسك بازار شركتها ، استفاده از اطلاعات توليد شده توسط سيستم حسابداي است.
رشته حسابداری از جمله رشتههايي است كه از داوطلبان هر سه گروه آزمايشي رياضي و فني ، علوم تجربي و علوم انساني دانشجو ميپذيرد.
دانش حسابداری در بخش ماليات كاربرد وسيعي دارد. چون محاسبه سود به ياري حسابداری امكانپذير است و تعيين مقدار سود نيز مبناي محاسبه ماليات شركتها اعم از دولتي و خصوصي ميباشد.
فارغالتحصيلان اين رشته پس از اتمام تحصيل ميتوانند در سطوح مختلف و شاخههاي متفاوت عهدهدار انجام امور مالي گردند كه شرح آن چنين است:
فارغالتحصيلان ميتوانند در كليه موسسات و واحدهاي تجاري، اعم از دولتي يا خصوصي به عنوان حسابدار در شاخههاي زير مشغول كار شوند:
حسابداری مالي: در كليه شركتها و موسسات تجاري و غيرانتفاعي.
حسابداری صنعتي : در كليه واحدهاي صنعتي و شركتهاي توليدي.
حسابداری دولتي : در كليه سازمانها و ادارات دولتي به عنوان حسابدار يا عامل ذيحساب.
حسابداری مالياتي : در ادارات دارايي.
حسابداری بيمه : در موسسات بيمه .
حسابداری بانكها : در شعبهها و سرپرستي بانكها .
حسابداران پس از مدتي اشتغال به كار حسابداری ميتوانند در سمت مديريت مالي واحدهاي تجاري ، ايفاي نقش نمايند.
فارغالتحصيلان رشته حسابداری قادرند با توجه به شاخههاي حسابداری در بند الف در حرفه حسابرسي شاغل شوند. شاغلان حرفه حسابرسي در يك تقسيمبندي كلي به دو گروه اصلي تفكيك ميشوند :
حسابرسان داخلي : اين گروه از حسابرسان ، كارمند واحد مورد رسيدگي هستند، و در واقع رابط ميان هيات مديره و شركت بوده و گزارش رسيدگي خود را به طور هفتگي ، ماهانه يا سالانه به مديرعامل و هيات مديره ارائه ميدهند . اين گروه از حسابرسان عمليات داخل واحد تجاري را رسيدگي ميكنند.
حسابرسان مستقل: اين گروه از حسابرسان، افرادي هستند كه در موسسات حسابرسي مشغول كار هستند و بر اساس قرارداد ميان شركتها يا سازمانها با اين موسسات، عمليات حسابداری و مالي واحد تجاري را بر اساس اصول و موازين حسابداری مورد رسيدگي قرار ميدهند و گزارش خود را به مجمع عمومي صاحبان سهام ارائه ميكنند. در واقع حسابرسان مستقل رابط ميان صاحبان شركت و هيات مديره شركت ميباشند.
در حال حاضر در ايران ، سازمان حسابرسي به عنوان يك سازمان دولتي ، بزرگترين موسسه حسابرسي است و در كنار آن ساير موسسات حسابرسي دولتي و خصوصي مشغول فعاليت ميباشند.
ويژگيهاي كيفي اطلاعات حسابداری :
1. مربوط بودن Relevance : مربوط بودن يكي از ويژگيهاي مهم اطلاعات حسابداری است . اطلاعاتي مربوط محسوب مي شوند كه در تصميم گيريها مؤثر و نقش آن با اهميت باشد .
- به موقع بودن : به موقع بودن به موضوع مناسب بودن زمان ارائه اطلاعات مالي اشاره دارد ، زيرا بسياري از انواع اطلاعات نسبت به گذشت زمان حساسيت زيادي دارند و به سرعت ارزش خود را از دست مي دهند . پس اطلاعاتي به موقع هستند كه در زمان مناسب در دسترس تصميم گيرنده قرار گيرد .
- قابل فهم بودن : اطلاعات حسابداری بايد به شكلي ارائه گردد كه براي كساني كه يك اطلاعات كلي از حسابداری دارند قابل فهم باشد.
2. قابليت اندازه گيري measurability : اطلاعات حسابداری بايد برحسب واحد پول قابل اندازه گيري باشند .
3. قابليت اتكاء داشته باشد Relaiability: اطلاعات حسابداری زماني قابليت اتكاء دارد كه قابل اثبات و تائيد بوده و به طور عيني و بي طرفانه اندازه گيري شده باشد .
- عيني بودن : اگر شخص ديگري هم اطلاعات را تجزيه و تحليل نمايد به همان نتيجه برسد.
4. قابليت مقايسه comprability : اطلاعات حسابداری بايد قابليت مقايسه داشته باشد . اين قابليت مقايسه زماني وجود دارد كه رويه هاي حسابداری بصورت يكنواخت بكار گرفته شود.
استفاده كنندگان اطلاعات حسابداری Useres :
1. استفاده كنندگان درون سازماني inside users
· سطوح مختلف مديريت
- برنامه ريزيهاي آتي عمليات
- تدوين برنامه هاي بلند مدت
- ارزيابي عملكرد واحدها
2. استفاده كنندگان برون سازماني outside users
· سرمايه گذاران بالفعل و بالقوه
· مراجع قانوني (دولت)
· سايرين ( بورس اوراق بهاء دار ، تحليل گران مالي )
اصول پذيرفته شده حسابداری GAAP :
به مجموعه اي از مفاهيم اساسي ، قواعد و رويه هاي حسابداری اطلاق مي شود . اصول پذيرفته شده حسابداری بر پايه يك چهارچوب نظري كه توسط هيئت استانداردهاي حسابداری مالي Financial Accounting standard board (Fasb) تدوين شده ، استوار است .اصول پذيرفته شده و حسابداری از لحاظ اولويت به سه طبقه زير تقسيم بندي مي گردد .
1. مفاهيم ( مفروضات ) بنيادي حسابداری (Accounting concepts) : مفروضاتي است اصولي كه زير بناي صورتهاي مالي واحدهاي اقتصادي بوده و منشاء ساير اصول حسابداری است .
الف ) فرض تفكيك شخصيت (The entity concept) :
براساس اين فرض هر واحد اقتصادي به عنوان يك واحد جدا و مجزا از مالك ( مالكان)آن در نظر گرفته مي شود . براساس اين فرض تعهدات يا دارايي موسسه بايستي از دارايي يا تعهدات مالك تفكيك شود .
ب ) فرض تداوم فعاليت (going concern concept) :
فرض تداوم فعاليت به اين معني است كه فعاليت موسسه در آينده قابل پيش بيني استمرار مي يابد و قصد انحلال موسسه يا تعطيل عمليات آن وجود ندارد . اين فرض به معني دوام و بقاء دائم موسسه نيست ، بلكه پيش فرضي حاكي از تداوم يك دورة زماني كافي براي اجراي عمليات ، انجام قراردادها و ايفاي تعهدات موسسه مي باشد .
ثبت دارائيها به بهاي تمام شده به جاي ارزش جاري ، طبقه بندي دارائيها به جاري و ثابت ، طبقه بندي بدهيها به جاري و بلند مدت از مصاديق فرض تداوم فعاليت است .
ج ) فرض واحد اندازه گيري : (The stable –monetary-unit concept)
براساس اين فرض نتايج معاملات و عمليات يك موسسه مي تواند برحسب واحد پول ( ريال ) اندازه گيري و گزارش شود . يعني در حسابداری تنها رويدادهايي ثبت مي شود كه قابل بيان به پول باشد . حسابداران فرض مي كنند كه قدرت خريد ريال ، همواره ثابت مي ماند ، يعني نقش تورم ناديده گرفته مي شود .
د ) فرض دوره مالي (time –priod concept)
اندازه گيري دقيق نتايج عملكرد يك واحد تجاري برحسب وجه نقد تنها در پايان عمر آن يعني هنگامي امكان پذير مي شود كه واحد تجاري منحل و حاصل فروش كليه دارائيهاي آن به نقد تبديل و كليه بدهيهاي آن پرداخت شود و بعد از آن وجه نقد موجود را با سرمايه گذاري اول دوره مقايسه كنند و سود رامشخص نمايند . اما استفاده كنندگان از گزارشهاي مالي نمي توانند براي دريافت اطلاعات تا زمان انحلال واحد اقتصادي تأمل كنند . ازاين رو ، تهيه گزارشهاي مالي در دورة هاي زماني معين ، ضروري است . بدين منظور ، عمر يك واحد اقتصادي به يك سري دوره هاي زماني مساوي تقسيم ميشود كه هر دوره را اصطلاحاً « دوره هاي مالي » مي گويند .
استفاده از روش تعهدي (Accrual Basis) بجاي روش نقدي (Cash Basis) از مصاديق اين فرض مي باشد .
اين فرض يكي از مفروضات بنيادي حسابداری و گزارشگري مالي است . براساس اين فرض درآمد هنگامي تحقق و هزينه زمان تحمل شناسايي مي شود . اين فرض معرف وضعيت مالي ، نتايج عمليات و تغييرات در وضعيت مالي طبق اصول پذيرفته شده حسابداری به نحو مطلوب مي باشد ، چون اصول اساسي تحقق درآمد و تطابق هزينه با درآمد را مد نظر قرار مي دهد .
2. مباني يا اصول حسابداری (Accounting principes) :
قواعد كلي كه رهنمود اندازه گيري ، ثبت ، طبقه بندي و گزارش نتايج معاملات و عمليات مالي واحدهاي اقتصادي است .
الف ) اصل بهاي تمام شده : ( cost principle)
اصل بهاي تمام شده بيان مي كند كه دارائيها و خدمات خريداري شده بايد به بهاي تمام شدة واقعي خود( بهاي تمام شده تاريخي ) ثبت شوند . مثلاً فرض كنيد براي مغازه خود از يك موسسه اثاثيه خريداري كرده ايد كه ارزش واقعي اين اثاثيه 3.000 ريال مي باشد ولي شما اين اثاثيه را به 2.000 ريال خريداري كرده ايد . براساس اصل بهاي تمام شده ، اين اثاثيه مبلغ 2.000 ريال در دفاتر ثبت مي شود .
بهاي تمام شدة تاريخي مفيدترين مبنا براي حسابداری و گزارشگري مالي است چون بهاي تمام شده تاريخي مبتني بر برآورد ، حدس و اظهارنظر شخصي نيست و مي توان آنرا به طور عيني و بي طرفانه اندازه گيري ، رسيدگي و تائيد نمود .
بهاي تمام شده تاريخي قابليت اتكاء بيشتري نسبت به ساير اندازه گيريها دارد .
ب ) اصل تحقق درآمد (Revenue realization)
براساس اين اصل درآمدها را بايد در زمان تحقق آن شناسايي كنيم و زمان دريافت وجه نقد تأثيري بر زمان شناسايي درآمد ندارد ، چون ممكن است درآمد در يك مقطع زماني تحقق پيدا كند ولي وجه مربوط به آن زودتر (پيش دريافت ) يا همان زمان و يا بعد از مقطع تحقق درآمد وصول گردد .
مقطع شناسائي درآمد ميتواند متفاوت باشد . اين مقطع ممكن است :
1. زمان فروش محصول يا ارائه خدمت باشد .
2. هنگام توليد محصول باشد .
3. همزمان با وصول اقساط باشد.
بطور كلي درآمد زماني تحقق پيدا مي كند كه :
1. فرآيند كسب سود كامل شده باشد .
2. مبادله يا دادوستدي واقع شده باشد .
ج ) اصل تطابق هزينه با درآمد (Matching principle)
اصل تطابق هزينه ها با درآمد ها برفرآيند اندازه گيري سود تمركز دارد بدين مفهوم كه بعد از اندازه گيري درآمد دوره ، هزينه هاي انجام شده به منظور تحصيل درآمد نيز بايد در همان دوره تعيين و با درآمد مربوطه مقابله گردد تا سود دوره مشخص شود .
د ) اصل افشاء : (Disclosure)
اين اصل يكي از اصول اساسي حسابداری است . اين اصل ايجاب مي كند كه كليه واقعيتهاي با اهميت مربوط به رويدادها و فعاليتهاي مالي واحد تجاري به شكل مناسب و كامل گزارش شود .
3. رويه ها يا روشهاي حسابداری (Accounting procedures)
عبارت از رويه هايي است كه حسابداران براي انجام مراحل حسابداری انتخاب مي كند و در طي دوره هاي متفاوت به طور يكنواخت به كار مي رود .
طبقات اصلي حسابها :
1. دارائيها Assets
2. بدهيها Liabilities
3. سرمايه capital
4. درآمدها Revenues
5. هزينه ها expenses
محصول نهايي حسابداری ، صورتهاي مالي اساسي است .
صورتهاي مالي اساسي كه ابزار انتقال اطلاعات به اشخاص مختلف مي باشند ، عبارتست از :
- ترازنامه Balance sheet
- صورت سود ( زيان ) income statement
- صورتحساب سرمايه capital statement
موسسات و شركتها :
- خدماتي خدمتي ارائه ميدهند و حق الزحمه مي گيرندـ تعميرگاه اتوموبيل
- بازرگاني كالا را مي خرند و بدون تغيير شكل مي فروشند و سود كسب مي كنند فروشگاه
- توليدي مواد اوليه را مي خرند و تغيير شكل مي دهند و آن را تبديل به محصول مي كنند و مي فروشند ـ مغازه يا فروشگاه
2. غير انتفاعي :مثل موسسات خيريه كه هدف اصلي آنها ارائه خدمت مي باشد.
موسسات از نظر نحوه اداره :
1. شركت هاي تك مالكي : مدير و مالك يكي است شركت كوچك و مالك توان اداره شركت را دارد . مسئوليت هر گونه بدهي يا تعهد ايجاد شده با مالك است .
2. تضامني : توسط چند نفر كه به هم اعتماد دارند ايجاد مي شود و مسئوليت پرداخت بدهي به عهده تمامي شركاء است . هر كدام از شركاء مسئول پرداخت تمام ديون شركت است .
3. سهامي : در شركتهاي بزرگ مالك توان اداره شركت را ندارد و بخاطر نياز به تامين مالي فراوان از سرمايه هاي كوچك و بزرگ افراد استفاده مي شود و مسئوليت هر يك از شركاء در قبال تعهدات و ديون شركت به ميزان سهم آن شريك در شركت است .
فرض و مبنای تعهدی
این فرض بر تحقق درآمد، تحمل هزینه و تطابق دقیق هزینه ها با درآمدهای شناسایی شده، تاکید دارد.
فرض يا مبنای تعهدی
فرض تعهدي یکی از زيربنائي ترين و مهمترين مفروضات حسابداري است. توسعه و گسترش حسابداري تا حد زيادي مديون اين فرض است. بر اساس فرض تعهدي درآمدها به محض تحقق و هزينه ها به محض تحميل، بدون توجه به زمان دريافت يا پرداخت وجه نقد مربوطه، شناسائي و ثبت مي شوند. اغلب در متون حسابداري بجاي عبارت فرض تعهدي از عبارت مبناي تعهدي استفاده مي شود.
مبناي تعهدي در مقابل مبناي نقدي قرار دارد. در مبناي نقدي هر دريافت وجهي توسط شركت كه از ناحيه صاحبان شركت يا وام دهندگان نباشد به عنوان درآمد و هر پرداخت وجهي توسط شركت كه به اشخاصي غير از صاحبان شركت يا وام دهندگان صورت پذيرد به عنوان هزينه تلقي مي شود. براساس فرض تعهدي درآمدها به محض تحقق و هزينه ها به محض تحميل، بدون توجه به زمان دريافت يا پرداخت وجه نقد مربوطه، شناسايي و ثبت ميشوند.
ثبت نام و ادامه این بحث در انجمن حسابداری
مبنای نقدی
حسابداری نقدی، روش حسابداری است که اساس آن بر دریافت و پرداخت وجه نقد استوار است. در این سیستم هرگونه تغییر در وضعیت مالی موسسه، مستلزم مبادله وجه نقد است و درامدها زمانی شناسایی و در دفاتر ثبت می شوند که وجه نقد آنها دریافت شود و هزینه ها زمانی شناسایی و در دفاتر ثبت می شوند که وجه آنها به صورت نقد پرداخت گردد.
مبنای تعهدی
در مبنای تعهدی کامل، درامدها زمانی، شناسایی و در دفاتر حسابداری منعکس می گردند که تحصیل می شوند یا تحقق می یابند. در این مبنا، زمان تحصیل یا تحقق درامد، هنگامی است که درامد به صورت قطعی مشخص می شود یا بر اثر ادامه خدمات حاصل می گردد. لذا زمان وصول وجه در این روش مورد توجه قرار نمی گیرد بلکه زمان تحصیل یا تحقق درامد در شناسایی و ثبت درامد اهمیت دارد. همچنین در این مبنا، زمان شناسایی و ثبت هزینه ها، زمان ایجاد و یا تحقق هزینه هاست و زمانی که کالایی تحویل می گردد یا خدمتی انجام می شود، معادل بهای تمام شده کالای تحویلی و یا خدمت انجام یافته، بدهی قابل پرداخت ایجاد می شود.
مبنای نیمه تعهدی
مبنای نیمه تعهدی درحسابداری به سیستمی گفته می شود که در آن، هزینه ها بر مبنای تعهدی و درامدها بر مبنای نقدی، شناسایی و در دفاتر ثبت می-شوند. مبنای نیمه تعهدی، ترکیبی از دو مبنای تعهدی و نقدی است و به لحاظ سهولت و قابلیت اجرا، مورد پذیرش تعدادی از کشورها قرار گرفته است. به عبارت دیگر، چون در ثبت و شناسایی هزینه ها،امکان استفاده از مبنای تعهدی وجود دارد، بنابراین هزینه ها به محض ایجاد، بدون توجه به زمان پرداخت وجه آنها، در دفاتر ثبت می شوند. به این ترتیب، یکی از مزایای مبنای تعهدی یعنی انعکاس واقعی هزینه های دوره مالی، در این سیستم مورد استفاده قرار می گیرد.
مبنای تعهدی تعدیل شده
مبنای تعهدی تعدیل شده، روش حسابداری است که در آن هزینه ها هنگام ایجاد یا تحمل، شناسایی و در دفاتر ثبت می شوند، به همان ترتیبی که در مبنای تعهدی کامل و مبنای نیمه تعهدی عمل میشوند.ولی درامدها در این مبنا برحسب طبع و ماهیت آنها به دو دسته تقسیم می شوند:
دسته ای از درامدها، آنهایی هستند که قابل اندازه گیری بوده و در عین حال در دسترس می باشند، لذا در زمان کوتاهی پس از تشخیص قابل وصول خواهند بود. دسته دیگر درامدها، درامدهایی هستند که فاقد ویژگیهای پیشگفته بوده و لذا اندازه گیری و تشخیص آنها مشکل و معمولاً ناممکن است و یا وصول آنها پس از تشخیص، در طول دوره مالی یا مدت کوتاهی بعد از دوره مالی امکانپذیر نیست. این درامدها با استفاده از حسابداری نقدی شناسایی و در دفاتر ثبت می شوند. در حسابداری تعهدی تعدیل شده هزینهها منحصراً در مبنای تعهدی (در زمان ایجاد یا تحمل) شناسایی و در دفاتر منعکس می شوند، در حالی که برخی از درامدها با استفاده از مبنای تعهدی (هنگام تحقق درامد) شناسایی و ثبت و برخی دیگر از درامدها براساس مبنای نقدی (هنگام وصول وجه درامد) شناسایی و ثبت می شوند.
مبنای نقدی تعدیل شده
مبنای نقدی تعدیل شده، روش حسابداری است که به روش حسابداری نقدی کامل شباهت زیادی دارد. تفاوت مبنای نقدی کامل با مبنای نقدی تعدیل شده در نحوه شناسایی و ثبت هزینه هاست. درامدها هم در مبنای نقدی کامل و هم در مبنای نقدی تعدیل شده فقط در زمان وصول وجه شناسایی و در دفاتر ثبت می شوند، لذا این دو مبنا در مورد درامدها مشابه هم عمل می-کنند و تفاوتی با هم ندارند (باباجانی، 1385).
مزایای مبنای تعهدی
• دستیابی سریع به اطلاعات جامع، کامل و دقیق از وضع موجود سازمان .
• امـکـان تشخیـص لــزوم خـرج کـرد، بـراسـاس اطلاعـات صحیـح از منابـع و نیازهـا .
• مشخص شدن میـزان درآمدهـای وصـول نشده هر دوره مالی و امکان برنامهریزی برای وصول آنها .
• دسترسی به اطلاعات دقیقتـر و کاملتـر از درآمدها و هزینههای هر دوره ( اعم از نقدی و غیر نقدی ) .
• امکان ایجاد ارتباط بین هزینهها و عملکرد آنها و در نتیجه ایجاد زمینـه برای ورود به بحـث بودجه عملیاتی .
• امکان تعیین نقطـه سر به سر درآمد و هزینه در هر دوره، با مقایسه درآمدها و هزینههای هـر دوره و نتایـج حاصل از تهاتـر آنها .
• امکان محاسبه و ثبت استهلاکات به عنوان هزینههای دوره .
• دسترسی به اطلاعات لازم جهت برنامهریزی و اعمال کنترلهای مدیریتی .
• امکان تعیین قیمت تمام شده هر پروژه با استفاده از اطلاعات سیستم حسابداری .
• امکان سنجش دقیقتـر تناسب واحدهای پشتیبانی با واحدهای عملیاتی و تعیین تناسب لازم بین آنها و همچنین ارزیابی سنواتی آنها .
• امکان سنجش مسئولیتپذیری مسئولین و مدیران سازمانها و ارزیابی عملکرد ایشان در پایان هر دوره و در سطوح مختلف سازمانی .
• اطلاع از میزان و ارزش موجودیها و داراییهای در اختیار سازمان با ثبت و ضبط موجودیهای جنسی و دارایــیهای ثابـت از قبـیـل امـوال، ماشیـن آلات و تجهیــزات در سیستم حسابداری .
• امکـان ارزیـابـی و انعکـاس کلیـه دارائـیهـای تحصـیـل شـده اعـم از خـریـد یا واگـذاری بابـت سایر حقوق سازمان، براساس مبانی مربوطه .
• امکان مقایسه وضع موجود با وضع مطلوب و تناسـب آن با مأموریتهـای سـازمان از نظر منابع، داراییها و خدمات ارائه شده .
• اطلاعات و گزارشهای مالی صحیح تر و دقیقتری را جهت برنامهریزی و تصمیمگیری و دیگر عملیات اجرایی در اختیار مدیران قرار میدهد .
• در مؤسسات انتفاعی وابسته به دولـت، تعیین درآمدهـا و هزینـههای واقعی متعلق بـه دوره مالی و بکارگیری نتیجه صحیـح فعالیتهای مالـی و وضـع مالـی واقعـی در پایـان سال، تنهـا بـا بـه کارگیری مبنای تعهدی امکانپذیر است .
حسابداری چیست
حسابداری جزو رشتههای تحصیلی و شغلی پرطرفدار و درعینحال با بازار کار پررونق همیشگی است. همچنین حسابداری را میتوانیم مهمترین بخش یک کسبوکار در نظر بگیریم، چراکه پیشرفت، زنده ماندن و یا شکست یک کسبوکار به گزارشهایی بستگی دارد که از حسابداری صادر میشود.
در این یادداشت درباره حسابداری نوشتهایم و انواع حسابداری، مفروضات، اصول اولیه و میثاقهای آن را نامبرده و شرح دادهایم. با پرشین تکس همراه باشید.
در این یادداشت میخوانید:
حسابداری چیست
حسابداری را میتوان یکی از مهمترین فنون حال حاضر در دنیا به شمار آورد. این فن که برخی آن را «علم حسابداری» مینامند، همچون «زبانی» است که شرایط مالی یک کسبوکار را برای مدیران و سهامداران روشن میکند. اما تعریف حسابداری در بیشتر منابع تقریباً مشترک است. تعریف حسابداری را در زیر میخوانید:
تعریف حسابداری
حسابداری فرایند ثبت معاملات مالی مربوط به یک کسبوکار است. فرایند حسابداری شامل خلاصهسازی، تحلیل و گزارش این معاملات به طرفهایی است که به هر نحو به این اطلاعات نیاز دارند؛ مانند سهامداران، مدیران و یا اداره مالیات. صورتهای مالی تهیهشده در حسابداری، خلاصههایی موجز از معاملات مالی در یک بازه زمانی، فعالیتهای شرکت، وضعیت مالی و جریان نقدی کسبوکار است.
همانطور که گفته شد، حسابداری یکی از کلیدیترین بخشهای یک کسبوکار است. حسابداری یک شرکت را بسته به حجم کاری آن میتواند تنها یک دفتردار، یک حسابدار، یک دپارتمان بزرگ حسابداری و یا یک شرکت حسابداری انجام دهد. گزارشهای مالی تهیهشده در بخش حسابداری یک شرکت در انواع مختلف آن میتواند به مدیران شرکت در تصمیمگیریهای آنها کمک کرده و باعث اتخاذ استراتژیهای مالی بهتر برای کسبوکار شود.
کارهای ساده حسابداری را یک دفتردار میتواند انجام دهد اما امور تخصصیتر از عهده برخی افراد متخصص در هریک از حوزهها برمیآید. بهطور مثال مسائل مربوط به حسابرسی را باید به یک حسابرس سپرد، مسائل مربوط به مالیات و اظهارنامه مالیاتی تنها از عهده یک مشاور مالیاتی برمیآید و مسائل کلان حسابداری یک کسبوکار بزرگ را تنها میتوان به یک مشاور حسابداری سپرد.
انواع حسابداری
حسابداری بهعنوان یک رشته عمومی، به سه دسته تخصصی تقسیم میشود. انواع حسابداری عبارتاند از حسابداری مالی، حسابداری صنعتی و حسابداری مدیریت که در ادامه هریک از آنها را معرفی میکنیم.
حسابداری مالی
حسابداری مالی به فرایندی گفته میشود که به تهیه صورتهای مالی موقت و یا سالیانه اختصاص دارد. در حسابداری مالی خلاصه نتایج تمامی معاملات مالی یک بازه زمانی مشخص در ترازنامه، صورتهای درآمد و صورتهای جریان نقدی آورده میشود.
صورتهای مالی سالیانه اغلب شرکتها توسط مؤسسات حسابرسیای در خارج از شرکت مورد بازبینی قرار میگیرند. بهطور مثال شرکتهایی که سهامی عام هستند ملزم به استفاده از مؤسسات حسابرسی مجاز مشخصشده در قانون هستند. بااینحال اغلب شرکتهای خصوصی که الزام قانونیای به حسابرسی ندارند نیز این کار را انجام میدهند.
حسابداری صنعتی
حسابداری صنعتی نوعی از حسابداری است که مدیران را در قیمت یابی محصولات یاری میکند. بهطور خلاصه حسابداری صنعتی تمام هزینههای تولید یک محصول را برآورد و محاسبه میکند. اطلاعات ارائهشده در حسابداری صنعتی توسط مدیران، تحلیل گران و حسابداران بررسی شده و درنهایت در قیمتگذاری محصول و تصمیمات مشابه تأثیرگذار میشود.
حسابداری مدیریت
حسابداری مدیریت نوعی از حسابداری است که گزارشهای مالی صادرشده توسط آن، به مدیران کسبوکار کمک میکند تا در تصمیمات آینده سازمان مطبوع خود استراتژیهای بهتری را در پیش گیرند. حسابداری مدیریت نیز تقریباً از همان دادههایی استفاده میکند که در حسابداری مالی استفاده میشود، با این تفاوت که این دادهها را به شکلی دیگر سازماندهی و استفاده میکند.
حسابداری مدیریت همچنین بهعنوان ابزاری برای بودجهبندی، پیشبینی مالی و تحلیل شرایط بازار استفاده میشود. بهطورکلی هر اطلاعات مالیای که به مدیریت کسبوکار کمک کند، زیرمجموعه حسابداری مدیریت قرار میگیرد.
مفروضات حسابداری
پیش از شروع هرگونه عملیات حسابداری، نیازمند پیشفرضهای اولیهای هستیم که بر مبنای آنها حسابداری انجام پذیرد. این پیشفرضها که آنها را «مفروضات حسابداری» نامگذاری کردهاند، تعیینکننده نوع ثبتاسناد و صورتهای مالی و دیگر ثبت و ضبطهای حسابداری در یک سازمان هستند.
مفروضات حسابداری، خود پایهگذار و تعیینکننده اصول حسابداری هستند. در زیر مفروضات حسابداری را معرفی کرده و یکبهیک بهصورت مختصر تعریف کردهایم.
فرض تفکیک شخصیت
یکی از اساسیترین مفروضات حسابداری است که بر مبنای آن یک شرکت، مستقل از مالکان آن دارای شخصیت حقوقی است و میتواند کسب درآمد کرده و هزینه کرد داشته باشد. بهطور مثال بر مبنای این فرض پرداخت بدهی مالکان شرکت بر دوش شرکت نیست.
فرض تداوم فعالیت
بر مبنای این فرض یک شرکت حقوقی برای یک مدت مشخص و قابل پیشبینی فعالیت خواهد داشت. این فرض که در ادامه فرض تفکیک شخصیت به وجود میآید، بدهیها و درآمدهای شرکت را به بلندمدت و کوتاهمدت تقسیم میکند.
فرض دوره مالی
گزارشهای مالی صادرشده از سوی شرکت به بازههای زمانی کوتاهمدت مانند سهماهه و یکساله تقسیم میشود تا بهرهبرداران شرکت بتوانند اطلاعات موردنیاز خود را از آنها برداشت کنند.
فرض واحد اندازهگیری
در ابتدای شروع کار واحد اندازهگیری حسابداری که همان واحد پول است مشخص میشود و تمامی صورتهای مالی بر مبنای آن واحد پول صادر میشوند.
فرض تعهدی
بر اساس فرض تعهدی تمامی هزینهها و درآمدها بهمحض شناسایی و تحقق و بدون توجه به زمان وصول آنها باید ثبت شوند.
اصول حسابداری
اصول حسابداری مجموعه اصول، استانداردها و رویههایی گفته میشود که با هدف ارتقای شفافیت، ثبات و قیاس پذیری صورتهای مالی تعریفشدهاند. اصول حسابداری نسبت به مفروضات حسابداری بیشتر جنبه کاربردی و اجرایی داشته و مشخصتر و جزئیتر هستند.
در زیر اصول اولیه حسابداری و تعریف کوتاهی از آنها را میخوانید.
اصل بهای تمامشده
طبق این اصل مبادلات حسابداری مطابق با بهای تمامشده آنها در زمان دریافت یا پرداخت آنها ثبت میشوند.
اصل همزمانی
این اصل را با نام «اصل تطابق» یا «اصل مقابله هزینهها با درامدها» نیز میشناسند. بر مبنای اصل همزمانی، سود و زیان حاصل از مبادلات یک دوره مالی، باید در همان دوره مالی لحاظ شود.
اصل تحقق درامد
مطابق با اصل تحقق درامد، شناسایی درامد تنها درزمانی صورت گرفته و در دفاتر ثبت میگردد که یا مبادلهای صورت گرفته باشد و یا فرایند کسب سود (یا زیان) بهصورت تمام و کمال انجامشده باشد.
اصل افشای کامل
بر مبنای اصل افشای کامل، تمامی رویدادهای مالی مهم و تأثیرگذار شرکت باید برای منتفعان در اولین زمان ممکن و به صورتی مناسب اعلام و افشا شود.
میثاقها یا اصول محدودکننده حسابداری
میثاقهای حسابداری که آنها را به نام اصول محدودکننده حسابداری نیز میشناسند، مفاهیمی کلیتر هستند که مفروضات و اصول حسابداری را تحت تأثیر خود قرار میدهند و هدف آنها روشن کردن استراتژی حسابداری یک کسبوکار است.
میثاقهای حسابداری را در زیر میخوانید.
اصل فزونی منافع بر مخارج
بر مبنای این اصل تهیه گزارش مالی نباید هزینهای بیشتر از منافع حاصل از آن داشته و باید توجیه اقتصادی داشته باشد.
اصل اهمیت
بر مبنای این اصل، حسابداران میتوانند برای رسیدگی و تهیه گزارش از اقلام و مبادلاتی که ارزش آنها در مقایسه با گردش مالی کل کسبوکار ناچیز است از روشهای حسابداری استاندارد عدول کرده و روشهای کمهزینهتری را اعمال کنند.
اصل خصوصیات صنعت
بر اساس این اصل حسابداران میتوانند با توجه به ویژگیهای صنعت از روشهای حسابداری مقرون بهصرفهتری استفاده کنند که علاوه بر صرفهجویی، گزارشهای مفیدتری را به منتفعان انتقال دهد.
اصل احتیاط
بر مبنای این اصل در گزارشگیری و درزمانی که در بهای تمامشده ابهام وجود دارد، حسابداران باید کمترین درامد ممکن و بیشترین هزینه ممکن را در گزارشهای خود درج کنند.
مهم ترین اصطلاحات حسابداری که هر حسابداری باید بداند!
در این قسمت از مقاله قصد داریم به توضیح مهم ترین اصطلاحات حسابداری که هر حسابداری باید بداند، بپردازیم. هر رشته دانشگاهی دارای یک واحد مخصوص به نام زبان تخصصی می باشد که مختص به آن رشته است و تمامی واژگان و اصطلاحات مرتبط با آن رشته را توضیح می دهد. رشته حسابداری نیز مثل دیگر رشته ها دارای زبان تخصصی می باشد. داشتن آگاهی و تسلط کافی به مجموعه اصطلاحات حسابداری، از نیازهای واجب این رشته می باشد و جزوء اصول اصلی جهت ورود به بازار کار رشته حسابداری به حساب می آید. ممکن است این سوال برایمان مطرح شود که مهم ترین اصطلاحات حسابداری کدامند؟ در ادامه مقاله به توضیح مختصر هر یک از این اصطلاحات حسابداری می پردازیم، خواهشمندم تا پایان مقاله آگاه حساب همراه ما باشید.
اصطلاحات حسابداری چیست؟
رشته حسابداری یا accounting مانند گرایش های مختلف مهندسی و مدیریت، در رده اول اولویت های تحصیلی درخواست کنندگان در دانشگاه های داخل و خارج از کشور می باشد. این رشته در صنایع مختلف حسابداری و مدیریت، کاربرد دارد و روز به روز تقاضای بازار برای این قبیل رشته ها بیشتر می شود. حسابداری و حسابرسی جزوء آن دسته از رشته هایی می باشند که در اکو سیستم دورکاری (freelancering) بسیار پرطرفدار است و درصد زیادی از درآمدهای آنلاین از این طریق بدست می آید.
به اصل تحقق درآمد طور کلی اصطلاحات حسابداری در واقع حکم الفبای حسابداری را دارند، به این شکل که داشتن تسلط کامل بر روی اصطلاحات اساسی رشته حسابداری جزوء اصول اولیه برای کسب موفقیت در این رشته به حساب می آید. یک حسابدار موظف است که تمام تلاش خود را برای شناخت کامل اصول ابتدایی که در واقع همان تشخیص اصطلاحات حسابداری می باشد، صرف کند. در ادامه مقاله به توضیح پرکاربرد ترین اصطلاحات حسابداری می پردازیم، خواهشمندم ما را همراهی بفرمائید.
جهت آشنایی با خدمات مختلف علم رشته حسابداری می توانید مقاله خدمات حسابداری را مطالعه بفرمائید.
30 مورد از مهم ترین اصطلاحات حسابداری
- دارایی: به هر چیز که به یک سازمان تعلق داشته باشد، از ارزش مادی برخوردار باشد و این امکان وجود داشته باشد که برای درآمدزایی مورد استفاده قرار گیرد، دارایی یا منبع اقتصادی می گویند. دارایی ها می توانند به صورت مشهود باشند مثل دفتر یا تجهیزات یک دفتر، هم می تواند به صورت نامشهود باشد مثل انواع مجوزها یا برندهای تجاری.
- ارزش دفتری: در واقع ارزش دفتری به ارزش پایین آمده یا مستهلک شده یک دارایی در هر زمانی بین خرید آن و لحظه ای که ارزش آن تا صفر پایین بیاید، گفته می شود. باید به این نکته توجه نمود که ارزش دفتری یک دارایی، صرفا آن مقداری نمی باشد که در صورت فروش آن ممکن است به دست آورده شود.
- ترازنامه: ترازنامه در واقع یک نوع گزارش مالی می باشد که میزان دارایی که یک سازمان دارد و مبالغی را که به سرمایه گذاران و بستانکاران بدهکار است را در هر زمان نشان می دهد. معاملات روزانه یک سازمان موجب بروز تغییرات فراوان در تراز مالی می شود.
- بستانکار: در واقع بستانکار به شخص یا سازمانی گفته می شود که اجناس و یا خدماتی را فراهم می کند، با وجود این که بهای آن پرداخت نشده است.
- بدهی جاری: نوعی از بدهی می باشد که موعد پرداخت آن کمتر از یک سال طول می کشد و از محل منابع در دسترس یا از طریق پدید آمدن یک بدهی جاری مشخص مانند وام بانکی کوتاه مدت پرداخت می گردد.
- استهلاک: استهلاک در واقع به روش پخش کردن نرخ اولیه خرید یک دارایی در طول دوره ای که آن دارایی سودمند می باشد و عملکرد قابل اصل تحقق درآمد قبولی دارد، گفته می شود. کارشناسان مالیاتی به طور معمول یک دوره استهلاک مقبول برای هر نوع دارایی مشخص می کنند.
- EBITDA یا درآمدهای قبل از پرداخت بهرهی وامها، مالیات و استهلاک: بررسی توانایی های یک سازمان جهت کسب سود از فعالیت های تولیدی بدون تأثیرگذاری مبالغ غیر نقدی تحت تاثیر استهلاک است. البته ممکن است سازمان، استهلاک را به عنوان هزینه در نظر گیرد، اما هیچ گونه پرداخت نقدی در این قبیل معامله دیده نمی شود.
- EBIT یا درآمدهای قبل از پرداخت بهرهی وامها و مالیات: دسته ای از محاسبات که درآمد خالص سازمان قبل از تنزل مالیات و بهره های هر یک از وام های پرداختی را نشان می دهد. این قبیل حساب و کتاب برای تعیین نمودن میزان سوددهی یک شرکت، بسیار مفید می باشد، چرا که درآمد حاصل از فعالیت ها و عملیات تولیدی را با هزینه های مرتبط با آن تطبیق می دهند.
صورت سود و زیان یا صورت عملیات: در آموزش حسابداری، صورت سود و زیان با اسامی گوناگونی دیده می شود. به بعضی از آن ها صورت سود عملیات گفته می شود و به بعضی دیگر صورت درآمد حاصل از این فرآیند گفته می شود.
اکانتینگ حسابداری: ارائه نمودن همه فعالیت های یک شرکت به شکل صورت های مالی و گزارشات مختلف تجاری به همه سهامداران در شرکت ها گوناگون را اکانتینگ حسابداری می گویند. اکانتینگ در واقع اصطلاحی می باشد که تحت عنوان اکانتینگ شناخته شده است.
تراز آزمایشی تعدیل شده: ترازنامه آزمایشی تعدیل شده در واقع به عنوان صورت مالی شناخته شده است که تحت آن، خالص سود حاصل از فعالیت های یک کسب و کار همراه با بدهی های آن فهرست میگردد.
دفتر روزنامه: شرکت های مختلف این وظیفه را دارند که در قالب دفترهای روزنامه، همه رخدادهای مالی خود را در طول یک سال مالی با رعایت تاریخ به روز و همراه با اسناد مرتبط، ثبت و ضبط می شوند. بر اساس قانون تجارت در کشورمان، داشتن یک دفتر روزنامه برای همه مشاغل واجب و ضروری می باشد.
اصل ثبات رویه: روش های مختلف حسابداری را میتوان برای شرکت های مختلفی استفاده کرد، که به اشکال مختلف دیده می شوند. منظور از اصل ثبات رویه این است که از یک روش خاص و مشخصی در طول زمان برای مدیریت امورات مختلف حسابداری یک شرکت استفاده شود.
ارزش اسقاط برآوردی: هر جنسی دارای عمر مفیدی می باشد، منظور از ارزش اسقاط برآوردی این است که پس از پایان یافتن عمر مفید اجناس، ارزش و بهای فروش آن چقدر می شود.
بستن حساب موقت: از دیگر اصطلاحات مهم حسابداری می باشد که در قالب آن همه اطلاعات مرتبط با نرخ درآمدها، هزینه ها، بدهی ها و بستانکاری ها در طول یک بازه زمانی مشخص به دفاتر کل و روزنامه ها منتقل می شود.
چرخه حسابداری یا Accounting cycle: مجموعه عملیاتی می باشد که در طول آن، حسابداران صورت های مالی یک واحد تجاری را برای یک دوره مشخص فراهم می کنند.
پیش دریافت درآمد: یک نوع بدهی که در زمان دریافت وجوه مختلف از مشتریان پدید می آید و موجب می گردد که گیرنده وجه تعهد کند که در آینده یک سری محصولات و یا خدمات را ارائه می کند. به پیش دریافت درآمد، درآمد انتقالی نیز می گویند.
دارایی جاری یا Current assets : نوعی از دارایی می باشد که انتظار می رود که در طول دوازده ماه یا یک چرخه معمولی عملیات واحدهای تجاری به وجوه نقد تبدیل، فروخته و یا مصرف شوند. دارایی های جاری شامل پول نقد و دیگر حساب ها با قابلیت نقدشوندگی بسیار سریع می باشند. حساب های دریافتنی، موجودی محصولات، سهام و دیگر اوراق بهاداری که در بازار خرید و فروش یافت می شوند و جزوءدارایی های جاری محسوب می شوند.
نقدینگی یا Liquidity: نقدینگی در علم حسابداری به زبان ساده به معنای اندازه گیری سرعت تبدیل یک قلم به وجه نقد می باشد.
حساب دائمی یا real account: حساب دائمی یا حساب حقیقی در واقع نوعی حساب های بدهی، دارایی و سرمایه می باشند که در پایان هر دوره بسته نمی شوند.
گردش موجودی کالا یا Inventory turnover: گردش موجودی کالا در واقع نسبت ارزش تمام شده کالای فروخته شده به متوسط موجودی کالا می باشد. از طریق گردش موجودی کالا می توان گفت که متوسط موجودی یک کالا، در طول یک سال چندین بار فروخته شده است.
تخفیفات فروش یا Sales Discounts: تنزل در نرخ دریافتی از یک مشتری بابت پرداخت سریع بدهی که از طرف فروشنده به عنوان انگیزه ای برای سرعت بخشیدن در پرداخت برای مشتریان فراهم می گردد. یک حساب مورد نیاز برای درآمد فروش.
متوسط دوره وصول مطالبات: متوسط دوره وصول مطالبات، در مقایسه با میانگین حسابهای دریافتنی به فروش روزانه می باشد. این نسبت نشان دهنده این مسئله می باشد که متوسط مطالبات در طول چندین روز وصول می گردد.
روش حذف مستقیم: یک نوع متد حسابداری برای مطالبات از بین رفته است که در آن واحدهای تجاری منتظر می مانند تا پس از سوخت حساب های دریافتی آن را در دفاتر مختلف ثبت کنند.
بهره: پولی می باشد که وام گیرنده بابت استفاده از پول های وام دهنده به او پرداخت می کند را به عنوان بهره در نظر گرفته می شود و یا در توضیح دیگر، بهره همان بهای پول وام گرفته شده است.
اصول اصلی حسابداری چیست؟
اصل بهای تمام شده: بر طبق این اصل، بهای تمام شده مجموعه دارایی ها و خدمات خریداری شده می بایست به بهای تمام شده واقعی خود ثبت گردند. ممکن است شرایطی پیش آید که خریدار این اعتقاد را داشته باشد که در معامله سود کرده است و مبلغ دارایی بیشتر از مبلغ پرداخت شده دارای ارزش می باشد. در کل هر مبلغ پرداختی در مبادله ملاک قرار داده می شود و بهای تمام شده معادل ارزش نقدی هر مبادله است.
اصل تطابق هزینه با درآمد: در اصل تطابق هزینه با درامد، اندازه گیری میزان سود در هر دوره نیازمند مقابله هر دوره هزینه با میزان درامدهای صرف شده در همان دوره می باشد.
اصل تحقق درآمد: در اصل تحقق درآمد بدون در نظر گرفتن زمان دریافت وجه نقد، فقط در زمان تحقق، تشخیص داده می شود.
اصل شفاف سازی حقایق: همه داده ها و اطلاعات در تصمیم گیری مدیران مالی بسیار تاثیرگذار می باشند.
فرآیند های حسابداری شامل چند مرحله می باشند؟
در واقع فرآیندهای حسابداری در طول مراحلی می باشد که در هر دوره مالی به طور مکرر، تکرار می شوند. هم چنین به این مراحل، چرخه حسابداری نیز گفته می شود.
جمع آوری اطلاعات و داده های مالی: تشخیص معامله تجاری، قدم پایه در چرخه حسابداری می باشد. هر واحد تجاری موظف است با توجه به راهکارهای مالی، معاملات مالی و پولی را تشخیص دهد، در نتیجه فقط آن دسته از معاملاتی که به صورت پولی انجام می شوند، بررسی و ثبت می شوند.
تحلیل و ثبت اطلاعات مالی: بعد از شناسایی هر تراکنش، قدم دوم چرخه حسابداری، تجزیه و تحلیل رخدادهای مالی می باشد. در این قسمت با استفاده از داده های مالی می توان هر رخداد مالی را نیز بررسی نمود.
انتقال اطلاعات از دفاتر روزنامه به دفاتر کل: بعد از ثبت نمودن رخدادهای مالی در دفاتر روزنامه، حساب های خصوصی در دفتر کل ثبت می گردد. این کار به صاحب کسب و کار یا حسابدار کمک می کند تا باقی مانده حساب را به شکل جداگانه تسلط داشته باشد، هم چنین در هر کسب و کاری، حسابدار نقش اصلی را ایفا می کند و باید گزارشات فصلی را در اختیار سران یک شرکت قرار دهد.
گرایش های حسابداری به چند دسته تقسیم می شوند؟
انواع مختلف گرایش های حسابداری با یکدیگر تفاوت چندان زیادی ندارند و با توجه به تامین نمودن نیازهای مختلف مشاغل و کسب و کارها به انجام امور مالی گوناگون، گرایش های مختلفی برای حسابداری تعریف شده است و به شرح موارد ذیل می باشد که عبارت است از:
حسابداری مدیریت (Managerial Accounting): منظور از حسابداری مدیریت، ارائه نمودن گزارش های مالی یک مجموعه به مدیران صرفا برای ارتقای سیستم می باشد. تهیه و بررسی داده های مالی یک شرکت بر عهده بخش حسابداری مدیریت می باشد.
حسابداری اجتماعی (Social Accounting): گرایش ویژه ای از حسابداری است که مسئولیت بررسی تاثیر عملکرد یک کسب و کار بر جامعه را عهده دار است. در این سبک از علم حسابداری، تمرکز اصلی بر رفتارهای یک کسب و کار می باشد.
حسابداری مالیاتی (Tax Accounting): تمرکز این سبک از گرایش حسابداری بر روی مالیات می باشد و هدف اصلی آن شفاف سازی در محاسبات و کاهش نرخ بدهی مالیاتی می باشد.
کلام آخر
در این قسمت از مقاله به توضیح مهم ترین اصطلاحات حسابداری که هر حسابداری باید بداند پرداختیم و تمام تلاش خود را کردیم که بخشی مختصری از اصطلاحات حسابداری را شرح دهیم، هم چنین از همه شما عزیزان تشکر می کنم که تا پایان مقاله همراه ما بودید و خواهشمندم نظرات خود را برایمان کامنت کنید.
مفروضات حسابداری یعنی چه؟
منشا و مبنا اصول حسابداری و مبنای تنظیم شکلهای مالی را تشکیل میدهند. هر مورد از مفروضات حسابداری قادر است منشا یک یا این که یکسری اصل حسابداری باشد کهاین مفروضات عبارتند از:
مفروضات حسابداری
فرض تفکیک شخصیت
به این معناست که برای هر موسسه، شخصیتی جدا از صاحب و مالک ( مالکان) آن، همینطور از دیگر شرکتهای جانور در جامعه در حیث گرفته میگردد.
به این معناست که عملیات موسسه در آینده قابل حدس میباشد و تداوم خواهد داشت و قصدی برای انحلال یا این که توقف کار آن نیست.
باتوجه بهاینکه حاصل حقیقی عملیات هر موسسهای را تنها میقدرت در نقطه پايان اجرای عملیات آن و بعد از وصول مطالبات، فروش میزان دارایی ها و اجرای تعهدات و پرداخت بدهی ها به صورت ظریف و قطعی گزینش کرد؛ لذا استعمال کنندگان از داده ها مالی نمیتوانند جهت کسب اطلاعات تا آن فرصت تفکر نمایند. به این ترتیب، قدمت زمانبر یک موسسه به زمانهای وقتی هم اندازه کوتاه خیس که معمولا یک ساله میباشد تقسیم میگردد و برای هر عصر گزارشهای مالی غیر وابستهای ارائه میگردد.
بر پایه ی این فرض پایین بنایی در حسابداری، درآمدها به محض تحقق و هزینه ها به محض اجبار، سوای دقت به فرصت اخذ یا این که پرداخت وجه عیب گیری مربوط شناسایی و تصویب میشوند.
به این معناست که اثر ها نتیجه ها همگی معاملات و عملیات مالی موسسه می بایست بر حسب پول اندازه گیری و گزارش خواهد شد.
معرفی اصول حسابداری
اصول حسابداری مشتمل بر قواعد کلی میباشد که مبنای عمل در همه فرآیند اجرای عملیات حسابداری میباشد و این اصول عبارتند از:
اصل بهای آحاد گردیده
به موجب این اصل، مجموع رویدادهای مالی با بهای مجموع گردیده در تاریخ وقوع تصویب در شکلهای مالی منعکس می گردند و در حالتی که در آینده بها مبلغی آنها ارتقاء یابد، این ارتقاء شناسایی و تصویب نمی شود. در استفاده این اصل، بهای مجموع گردیده بودجه ها بر پایه ی بها انتقاد یا این که متساوی ارزش انتقاد اندازهگیری میگردد.
مفروضات حسابداری
بر پایه ی این اصل، درآمدها سوای دقت به مجال اخذ وجه انتقاد اصل تحقق درآمد مربوطه در طی تحقق شناسایی میشوند.
اصل انطباق هزینه ها با درآمدها
مبتنی بر این اصل، برای اندازه گیری منفعت هر عصر می بایست مخارج هر زمان با درآمدهای به عبارتی زمان تقابل نماید. به عبارت دیگر، برای گزینش فایده هر عصر می بایست هزینه هایی که برای کسب درآمدهای به عبارتی زمان زور گردیده اند را از درآمدها کسر نمود.
اصل افشای حقایق
بر پایه ی این اصل بایستی کلیه اطلاعاتی که به گونه ای میتواند در تصمیمگیری به کارگیری کنندگان از داده ها مالی تاثیرگذار باشد در متن شکلهای مالی یا این که در یادداشت های یار فاش خواهد شد.
شناخت با میثاق های حسابداری
یا این که اصول محدودکننده حسابداری در واقع اثر تعدیل کننده بر حسابداری و گزارشگیری مالی دارا هستند و عبارتند از:
فزونی منافع بر هزینه های
مقصود گزارشگری مالی خریدن داده ها موردنیاز برای تصمیم گیری میباشد. البته هزینه های تهیه و تنظیم این داده ها نباید بر منافع آن فزونی یابد . به عبارت دیگر به دست آوردن داده ها حسابداری می بایست مقرون به صرفه باشد. اما انتخاب منافع و هزینه های تهیه و تنظیم داده ها حسابداری تا حدودی یک دستور فرضی میباشد و سنجش و اندازه گیری ظریف آن ها مباحثی را بر انگیخته میباشد.
مبنی بر این میثاق، در خصوص مبالغ و اقلامی که بنابر حالت، اطراف و تلاش موسسه جزیی و ناچیز محسوب می گردند میاقتدار از ایفا ظریف اصول حسابداری پرهیز کرد.
اصل محافظه کاری
به این معناست که در موقعیت پیچیدگی، ایفا قضاوت برای جاری ساختن برآورد به گونه ای شکل گیرد که درآمدها یا این که بودجه ها بیشتر از واقع و هزینه ها یا این که بدهی ها کمتر از واقع ارائه نشود.
مبتنی بر این میثاق، در مواقعی که در یک صنعت خاص شواهد روشنی در امر با عملیات ویژه آن وجود دارااست که بکارگیری خط مش های استثنایی حسابداری میتواند از حیث سودمندی اثر گذار واقع گردد. تعدیل اصول پذیرفته گردیده حسابداری مجاز شناخته گردیدهاست.
برخی از صنعت های که روش های خاص حسابداری در آنها انجام می گردد عبارت اند از: پیمانکاری، بانکداری، بیمه و غیره مورد نیاز به یاد آوری میباشد که در استانداردهای حسابداری، سودمندی داده ها را به «مربوط بودن» و « قابل متکی بودن» بودن هم مطرح میباشد. در پست های بعدی به طور های مالی و یادداشت های یار می پردازیم.
دیدگاه شما